പ്രിയം [Rashford] 2229

രണ്ടു പേരും അങ്ങോട്ടും ഇങ്ങോട്ടും നോക്കി കൊതിയടക്കികൊണ്ടിരുന്നു. പ്രിയതയുടെ കൊല്ലുന്ന നോട്ടം അവന് താങ്ങാനായില്ല. കരിമഷിയെഴുതിയ കണ്ണുകളിലെ കൊതി അവന്‍ വായിച്ചറിഞ്ഞു. വെറെ ആരോടെങ്കിലും സംസാരിക്കുമ്പോള്‍ തമ്മില്‍ തമ്മില്‍ ഒളികണ്ണിട്ട് നോക്കാനും അവര്‍ മറന്നില്ല.

നന്ദും പ്രിയതയെ ഫുളായി സ്കാന്‍ ചെയ്തു. സാരിക്കിടയിലൂടെ കാണുന്ന അവളുടെ പൊക്കിള്‍ചുഴി, ഒരു സ്പൂണ്‍ തേനൊഴിച്ചാല്‍ നക്കിയെടുക്കാന്‍ പറ്റിയ കുഴി. സാരിക്കിടയിലൂടെ കാണുന്ന ആ മുലച്ചാല്‍, വെളിച്ചത്തില്‍ കാണുന്ന അവളുടെ പോര്‍മുലകളെ ആ ബ്ലൗസ്സ് കഷ്ടപ്പെട്ട് പിടിച്ച് വെച്ചേക്കുന്നത് പോലെ. പ്രിയത അവളുടെ കൊഴുത്ത കൈ പൊക്കുമ്പോള്‍ കാണുന്ന വിയര്‍ത്ത കക്ഷം അവന്‍ ആര്‍ത്തിയോടെ നോക്കി.

അവന്‍റെ നോട്ടം കണ്ട് പ്രിയത അറിഞ്ഞോണ്ട് കുറെ തവണ കക്ഷം പൊക്കിയൊ എന്നവന് സംശയം തോന്നി. എന്നാലും എന്തായിരിക്കും മാഡം മുറിയിലോട്ട് വരാന്‍ പറഞ്ഞത്. വല്ലതും നടക്കുവോ, മാഡം ഒരു ആറ്റം ഉരുപ്പടിയാണ്, ഇന്നലത്തെ കിസ്സിന് ശേഷം ഇതുവരെ താന്‍ അതില്‍ നിന്ന് മുക്തനായിട്ടില്ല. അവന്‍ ഓരോന്ന് ചിന്തിച്ച് കൂട്ടി. സമയം പത്താകാറായി. ഇത്രയും സമയം പോയത് അറിഞ്ഞതെയില്ല. പെട്ടെന്ന് അമ്മയുടെ ഫോണ്‍ വന്നു.

അമ്മഃ എടാ നീ എപ്പോള്‍ വരും?

നന്ദുഃ ഞാന്‍ ടൈമെടുക്കും അമ്മ, അമ്മ കഴിച്ചിട്ട് കിടന്നോ.

അമ്മഃ ഒരുപാട് ലേറ്റാകുമെങ്കില്‍ പ്രിയതയോട് പറഞ്ഞിട്ട് അവിടെ തന്നെ കിടക്കു. റും കാണുമല്ലോ.

നന്ദുഃ അത് ഞാന്‍ നോക്കിക്കോളാം അമ്മ. ശരി എന്നാല്‍.