പ്രിയം [Rashford] 2251

അത് കണ്ട് പ്രിയതയുടെ വായില്‍ വെളളമൂറി. എന്നാലും അവള്‍ സംമീപനം പാലിച്ചു. പതിയെ അവള്‍ മലര്‍ന്ന് കിടന്നു. അരക്കെട്ടിലെ കൊടിമരവും ആട്ടി അവന്‍ അവളുടെ അടുക്കലേക്ക് വന്നു. പ്രിയതയുടെ കൊഴുത്ത ശരീരത്തിലേക്ക് നന്ദു പടര്‍ന്ന് കയറി. അവന്‍റെ കറുത്ത കരിക്കട്ട പോലത്തെ കുണ്ണ ഇന്ന് അവളുടെ വെളുത്ത പൂറില്‍ അഴിഞ്ഞാട്ടം നടത്തും.

തൂവെളള സേമിയായില്‍ കറുത്ത അലുവ ഇട്ട് ഇളകിയെടുക്കുന്നത് പോലെ ഇന്ന് പ്രിയതയും നന്ദുവും ഇണചേരും. അവന്‍ അവളുടെ മുഖത്തിന് നേരെ വന്നു. ആദ്യം അവളുടെ നെറുകയില്‍ മെല്ലെ ചുണ്ടമര്‍ത്തി.

പ്രിയതയ്ക്ക് അത് വല്ലാത്ത ഒരു അനുഭൂതിയായിരുന്നു. വല്ലാത്ത ഒരു കെയര്‍ കിട്ടിയ അനുഭവം. ഒരാള്‍ കൂടെയുണ്ട് എന്നൊരു തോന്നല്‍. ഒരേ സമയം ആ കൊച്ചു പയ്യനോട് പ്രിയതയക്ക് ആരാധനയും സ്നേഹവും തോന്നി. അവന്‍ താഴേക്ക് വന്ന് അവളുടെ മൂക്കില്‍ പയ്യെ കടിച്ചു. മൂക്ക് ചുവന്ന് തുടുത്തു.

നന്ദുഃ ഹോ എവിടെ തൊട്ടാലും അങ്ങ് ചുവക്കുവാണല്ലോടി നിന്നെ.

പ്രിയതഃ മ്മം

ഉത്തരം പറയാനുള്ള മാനസികാവസ്ഥയായിരുന്നില്ല അവള്‍ക്ക്. അവന്‍റെ പെരുമ്പാമ്പ് അവളുടെ മാളത്തില്‍ തട്ടിക്കൊണ്ടിരിക്കുകയായിരുന്നു. എത്രയും പെട്ടെന്ന് ഒന്ന് കേറ്റിയടിച്ചിരുന്നെങ്കില്‍ എന്നവള്‍ ആശിച്ചു. നന്ദു അവളുടെ മേലെ കേറി വീണ്ടും അവളുടെ ചുണ്ടുകള്‍ ചപ്പിവലിച്ചു. ചുണ്ടുകള്‍ വിട്ട് അവളുടെ കണ്ണിലേക്ക് നോക്കി അവന്‍.

“കേറ്റട്ടെ പ്രിയ”

“മ്മം കേറ്റ് “

“അത്രയക്ക് കഴച്ച് നില്‍ക്കുവാണോ മോളു നിനക്ക്”