പ്രിയം [Rashford] 2229

വിയര്‍ത്ത് കുളിച്ച് രണ്ട് പേരും തളര്‍ന്നിരുന്നു. മുഴുവന്‍ ശുക്ലവും അവളുടെയുള്ളില്‍ പൊഴിച്ച് അവന്‍ കുണ്ണയൂരി. പ്രിയതയുടെ ഉള്ളറകളില്‍ നിന്ന് ശുക്ലവും അവളുടെ മിശ്രിതവും കലര്‍ന്ന ദ്രാവകം ഒഴുകികൊണ്ടിരുന്നു. അത് ആ കട്ടിലാകെ നനക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. കുറച്ച് നേരത്തെ കിതപ്പിന് ശേഷം.

നന്ദുഃ ഇഷ്ടായോ നിനക്ക്.

പ്രിയത ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല. അവളുടെ കണ്ണുകള്‍ ഇത്രയും നേരം തന്നെ ഉഴുത്മറിച്ച ആയുധത്തിലായിരുന്നു. അവളുടെ പൂര്‍തേനിലും ശുക്ലത്തിലും കുളിച്ച് അവന്‍ തലയെടുപ്പോടെ നില്‍ക്കുന്നത് കണ്ട് അവള്‍ക്ക് കൊതിയായി.

നന്ദുഃ പ്രിയാ.. സുഖിച്ചൊ നിനക്ക്….

അവള്‍ വീണ്ടും ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല. പകരം കെട്ടിപ്പിടിച്ച് അവന്‍റെ മുഖമാകെ ഉമ്മകള്‍ കൊണ്ട് മൂടി. അതിലുണ്ടായിരുന്നു എല്ലാത്തിനും ഉള്ള മറുപടി.

പ്രിയതഃ എന്‍റെ മോനെ സുഖിച്ചോന്നോ, സ്വര്‍ഗ്ഗം കണ്ടു.

പ്രിയതയുടെ വാക്കുകള്‍ അവനെ ഹരം കൊളളിച്ചു. അല്ലേലും ഒരു പെണ്ണ് ഇങ്ങനെ കിടക്കയില്‍ നമ്മളെ അംഗീകരിക്കുമ്പോള്‍ ആരാ ഒന്ന് അഹങ്കരിക്കാത്തത്.

നന്ദുഃ ശരിക്കും.

പ്രിയതാഃ ആടാ കള്ളാ, let’s just say I’m happy my daughter ditched you .

നന്ദുഃ ഹഹഹ, സത്യം അല്ലെങ്കില്‍ എനിക്ക് ഇങ്ങനെ ഒരു ചരക്കിനെ കിട്ടില്ലായിരുന്നല്ലോ.

അത് പറഞ്ഞ് അവളുടെ ശരീരമാകെ അവന്‍ തഴുകി വിട്ടു. പ്രിയത മെല്ലെ കുറുക്കി.

പ്രിയതഃ ഞാന്‍ എങ്ങനെയുണ്ടായിരുന്നു?

പ്രിയത എഴുന്നേറ്റ് മുടി കെട്ടികൊണ്ട് ചോദിച്ചു.

നന്ദുഃ എന്‍റെ പ്രിയ. മോളെക്കാള്‍ നല്ലത് അമ്മ തന്നെ, അതിപ്പോള്‍ കളിയില്‍ ആയാലും, പെര്‍ഫോര്‍മെന്‍സില്‍ ആയാലും, കൊഴുപ്പില്‍ ആയാലും.