പ്രിയം [Rashford] 2229

ആനചന്തികളും അതിന്‍റെ മേലെ വരെ അഴിച്ചിട്ട മുടിയും. പ്രകൃതിയക്ക് മാത്രം കാണാനായി അവള്‍ അവിടെ നിന്നു. തണുപ്പുണ്ട്, പക്ഷെ ആ തണുപ്പകറ്റാന്‍ വേണ്ട ചൂട് കമ്പിളിയുടെയല്ല, വേറെയാണ്.

പെട്ടെന്ന് അവളുടെ പിന്നില്‍ ഒരു കാല്‍പ്പെരുമാറ്റം കേട്ടു. എന്താണെന്ന് മനസ്സിലാക്കാന്‍ പ്രിയതയക്ക് അധികസമയം വേണ്ടി വന്നില്ല. അവള്‍ കുണ്ടി കുറച്ചൂടെ തള്ളിനിന്നു. കോഫിയുടെ ഒരു സിപ്പെടുത്ത് ആ കപ്പ് താഴെവെച്ചു. ആകാംക്ഷയോടെ കാത്തിരിക്കുമ്പോള്‍ അവളുടെ കുണ്ടിപ്പന്തുകളുടെ ഇടയിലേക്ക് ഒരു കോല്‍ കുത്തികയറി. നല്ല ചൂടുള്ള കോല്‍.

ഒരു കൈ അവളുടെ വയറിന് ചുറ്റും വന്നു. മറ്റെ കൈ അവളുടെ മുടി വകഞ്ഞ് മാറ്റി നഗ്നമായ അവളുടെ പുറത്തില്‍ ചുംമ്പിച്ചു. “മ്മം..”. വല്ലാത്തൊരു അനുഭൂതിയായിരുന്നു അവള്‍ക്ക്. അവളുടെ കഴുത്തില്‍ നിര്‍ത്താതെ നന്ദു ചുംമ്പിച്ചോണ്ടിരുന്നു. പ്രിയത കൈനീട്ടി അവന്‍റെ തല അവളിലേക്ക് അടുപ്പിച്ചു. ഈ നേരം അവന്‍റെ കറുത്ത കൈകള്‍ അവളുടെ ഇളം വെളുത്ത കരിക്കിന്‍ കുടങ്ങളെ കൈയിലെടുത്തു.

പ്രിയതഃ ഇന്നലെ കൊണ്ട് മതിയായില്ലെ കള്ളാ….

നന്ദുഃ ഇല്ലെടി ഇനി എനിക്ക് ഒരിക്കലും മതിയാകും എന്ന് തോന്നുന്നില്ല. നീയാടി ചരക്ക് എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞാല്‍, നിന്നെ എനിക്ക് എപ്പോഴും വേണം.

“ആആഹ്” പറഞ്ഞ് തീര്‍ന്നതും പ്രിയത അവന്‍റെ ചുണ്ടുകള്‍ നുകര്‍ന്നതും ഒരുമിച്ചായിരുന്നു. ഇത്തവണ അവന്‍റെ ചുണ്ടുകള്‍ പ്രിയത കൊതിയോടെ ചപ്പി. വായ് നാറ്റം ഉണ്ടായിരുന്നെങ്കിലും അത് പോലും മറന്ന് അവര്‍ തുപ്പല്‍ കൈമാറി. ഈ നേരം അവളുടെ മുഴുത്ത മാറിടങ്ങള്‍ നന്ദു ഞെരിച്ചുടച്ചു. കൈയിലൊതുങ്ങാത്ത അതുങ്ങളെ അവന്‍ കൈയിലിട്ട് കളിച്ചു.