പ്രിയം [Rashford] 2229

നന്ദുഃ എന്‍റെ പ്രിയ, ഇനി നീയാണ് എന്‍റെ റാണി, നിന്‍റെ എല്ലാം എനിക്ക് തിന്നണം, ഈ പൂറും, കൂതിയും മുലയും എല്ലാം.

പ്രിയത ചേര്‍ത്തോണ്ട് അവന്‍ പറഞ്ഞു.

നന്ദുഃ നിന്നെ ഇനി മടുക്കുവെന്ന് തോന്നുന്നില്ല പ്രിയാ. കൊതിയാ നിന്നോട് എനിക്ക്.

അവളുടെ കവിളില്‍ കടിച്ചോണ്ട് അവന്‍ പറഞ്ഞു.

പ്രിയതഃ അതുമതി കുട്ടാ അതുമതി. പിന്നെ ഇന്ന് രാത്രി വരുന്നോ?

നന്ദുഃ എവിടെ?

പ്രിയതഃ വീട്ടില്‍, രാത്രിയില്‍ വാടാ നമ്മുക്ക് അടിച്ച് പൊളിക്കാം.

നന്ദുഃ പക്ഷെ പെണ്ണും ചെക്കനും അവിടെയല്ലെ. കൂടാതെ ബന്ധുക്കളും.

പ്രിയതഃ അതൊക്കെ ശരിയാ. പക്ഷെ എന്‍റെ റൂമിലേക്ക് ആരും വരില്ല.

നന്ദുഃ പക്ഷെ അവരുടെ ആദ്യരാത്രി?

പ്രിയതഃ അതെ അവര്‍ ആഘോഷിക്കട്ടെ , നമ്മുക്കും ആഘോഷിക്കാം.

പ്രിയത കണ്ണടച്ച് കാണിച്ചോണ്ട് പറഞ്ഞു.

അവന്‍ അവളെ വീണ്ടും ചുംമ്പിച്ചു.

നന്ദുഃ എന്നാല്‍ ശരി, രാത്രി കാണാം.

പ്രിയതഃ കാണാം, നീ പെട്ടെന്ന് ഇറങ്ങി പോ. വീട്ടില്‍ ചെന്നിട്ട് ഒരു മെസേജ് ഇട്.

ആരെങ്കിലും കാണും എന്ന ചിന്താഗതി പ്രിയത അപ്പോഴാണ് ഓര്‍ത്തത്. നന്ദു ഒന്നൂടെ അവളുടെ ചുണ്ടില്‍ അമര്‍ത്തി ചുംമ്പിച്ചു. വേഗം വാതിലിന്‍റെ അടുക്കലേക്ക് ചെന്നു. പയ്യെ കതക് തുറന്ന് നോക്കി. രാവിലെ എല്ലാവരും എഴുന്നേറ്റ് വരുന്നതെയുള്ളു. പക്ഷെ ഭാഗ്യത്തിന് കോറിഡോറില്‍ ആരുമില്ല. അവന്‍ പ്രിയതയക്ക് ഒരു ടാറ്റാ കാണിച്ച് അവന്‍ പോയി. പുറത്ത് വലിയ ശബ്ദങ്ങളൊന്നും കേള്‍ക്കാത്തത് കൊണ്ട് പ്രിയതയക്ക് ആശ്വാസമായി. അവള്‍ ബെഡിലേക്ക് വീണു. എന്തൊക്കെയാ ഇന്നലെ ഒറ്റ രാത്രി കൊണ്ട് സംഭവിച്ചത്. അവള്‍ എല്ലാം ഓര്‍ത്ത് പിടിച്ചു. കൈകള്‍ പരതിയപ്പോള്‍ ഇന്നലെ ബെഡില്‍ അവള്‍ ചുരത്തിയ നനഞ്ഞയിടത്ത് പതിഞ്ഞു. അവള്‍ക്ക് വല്ലാത്ത നാണം തോന്നി. പെട്ടെന്ന് കതകില്‍ ഒരു മുട്ട്. അവള്‍ ഞെട്ടിയെഴുന്നേറ്റു.