പ്രിയം [Rashford] 2275

അവള്‍ ഒരു കള്ളചിരിയോടെ പറഞ്ഞു. പ്രിയത അവള്‍ക്കൊരു വളിച്ച ചിരി സമ്മാനിച്ചു.

ടീനഃ എന്തിനാ മാഡം ഇതിനൊക്കെ മടിക്കുന്നേ, ലൈഫ് enjoy ചെയ്യാനുള്ളത് അല്ലെ.

പ്രിയതയെ ഒന്ന് കൂളാക്കാന്‍ അവള്‍ പറഞ്ഞു. പ്രിയത അവളെ മിഴിച്ച് നോക്കി.

ടീനഃ മാഡം, മാഡം ചെയ്തതില്‍ ഒരു തെറ്റുമില്ല. അവന്‍ പ്രായപ്പൂര്‍ത്തിയായത് അല്ലെ. പിന്നെ ഇതൊക്കെ ഇപ്പോള്‍ സാധാരണയാണ്.

പ്രിയതഃ ആണല്ലെ.

ടീനഃ പിന്നെയല്ലെ, ഇപ്പോഴത്തെ ചെറുപ്പക്കാര്‍ക്ക് പ്രായമുള്ള സ്ത്രീകളോടാണ് താത്പര്യം. മാഡത്തിനെ പോലെയുള്ള ആളെ ആരെങ്കിലും വേണ്ട എന്ന് പറയുവോ? പിന്നെ മാഡത്തിന്‍റെ മോള്‍ പറഞ്ഞത്. അതങ്ങ് വിട്ടുകള. ഇങ്ങനെയൊരു മോള്‍ ഇല്ല എന്ന് വിചാരിച്ചാല്‍ മതി ഇന്നത്തോടെ.

പ്രിയതഃ ആഹ്.

പ്രിയത അപ്പോഴും ചെറിയ വിഷാദത്തിലായിരുന്നു. ടീനയക്ക് അതു മനസ്സിലായി.

ടീനഃ മാഡം, എന്നെയോര്‍ത്ത് പേടിക്കണ്ട, ഞാനൊരിക്കലും മാഡം മോശമാണ് എന്ന് വിചാരിക്കുന്നില്ല. ഞാനെന്ന് അല്ല, മാഡത്തിനെ അടുത്തറിയാവുന്ന ആരും അങ്ങനെ കരുതില്ല. മാഡം ഇനി ആരെ കൊന്നിട്ട് വന്ന് നിന്നാലും ഞാന്‍ മാഡത്തിന്‍റെ കൂടെ കാണും. കാരണം അത്രമാത്രം മാഡം എന്നെ സഹായിച്ചിട്ടുണ്ട്. മാഡം ഇല്ലെങ്കില്‍ ഞാനില്ല. അന്യാവശ്യ ചിന്തകള്‍ വേണ്ട, just enjoy it madam.

ടീനയുടെ വാക്കുകള്‍ പ്രിയതയുടെ ഹൃദയത്തില്‍ പതിച്ചു. അവളുടെ കണ്ണുകള്‍ ചെറുതായി ഈറനണിഞ്ഞു. അവള്‍ ടീനയുടെ തോളത്ത് കൈവെച്ചു.

പ്രിയതഃ താങ്കയ്യൂ ടീന, I needed this.

ടീനഃ ഏയ്…..

അവളും ചെറുതായി ഈറനണിഞ്ഞു. രംഗം വഷളാക്കുന്നതിന് മുമ്പ് ടീന പറഞ്ഞു.