പ്രിയം [Rashford] 2229

പ്രിയതഃ സോറി സോറി ഞാന്‍ ലേറ്റായോ.

ഒരു ഇളം നീല കലര്‍ ചുരിദാറിട്ട് പ്രിയത അങ്ങോട്ടേക്ക് വന്നു. അതില്‍ അവള്‍ അതീവ സുന്ദരിയായിരുന്നു. എന്നാല്‍ അഞ്ജുവിന് അതൊരു ഓര്‍ഡിനറി ലുക്കായിരുന്നു.

അജിത്ഃ ഏയ് സാരമില്ല ആന്‍റി. കറക്റ്റ് ടൈമാണ്.

അഞ്ജുവിന്‍റെ ഭര്‍ത്താവ്, അവന് പ്രിയതയോട് ഭയങ്കര ബഹുമാനമാണ്. അഞ്ജുവിനേക്കാള്‍ സ്നേഹമുണ്ട് അവന്. അവര്‍ രണ്ട് പേരും പ്രിയതയുടെ അനുഗ്രഹം വാങ്ങിച്ചു. അഞ്ജുവിനെ പ്രിയത കെട്ടിപ്പിടിച്ചു. എന്തൊക്കെയായാലും മോള്‍ തന്നെമല്ലെ. ആ ഒരു സെന്‍റിമെന്‍റ് മാറില്ലല്ലോ. അഞ്ജുവും അതിനുസരിച്ച് നല്ലോണം അഭിനയിച്ചു.

പ്രിയതഃ ശരി മക്കളെ പോയിട്ട് വാ.

അജിത്ഃ ശരി ആന്‍റി.

അഞ്ജുവും ചെറുതായി ചിരിച്ചു. പെട്ടെന്ന് അവള്‍ ശ്രദ്ധിച്ചു. അമ്മയുടെ കഴുത്തില്‍ ചുവന്ന പാട്. ആദ്യം അവള്‍ അതൊന്നും കാര്യമാക്കിയില്ല. ഇപ്പോള്‍ ശരിക്കും നോക്കി. അവള്‍ക്ക് സംശയമായി. ഈ ചുവന്ന പാട് വെറേ രീതിയില്‍ ഉണ്ടായത് അല്ല, കണ്ടിട്ട്…. കണ്ടിട്ട് ഹിക്കി പോലെയുണ്ട്. പക്ഷെ ഹിക്കിയൊക്കെ, അതും അമ്മയുടെ കഴുത്തില്‍. കാര്യം അമ്മ ചെറുതായി expose ചെയ്തു ഡ്രെസ്സ് ചെയ്യാറുണ്ട്. എന്നുവെച്ച് അമ്മ അങ്ങനെയൊന്നുമല്ല. അവള്‍ ഓര്‍ത്തു. കൂടുതല്‍ ആലോചിക്കാന്‍ അവള്‍ക്ക് ടൈമാത്തില്ല. അപ്പോഴേക്കും അഞ്ജുവിനുള്ള കാര്‍ എത്തി. അതില്‍ കയറി അവള്‍ ഭര്‍ത്താവിന്‍റെ വീട്ടിലേക്ക് യാത്രയായി.

പ്രിയത അവര്‍ പോകുന്നത് നോക്കി നിന്നു. വണ്ടി പോയതിന് ശേഷം അവള്‍ തിരിച്ച് അകത്തേക്ക് പോയി. കുറച്ച് നേരം മുറിയില്‍ ഇരുന്ന് അവള്‍ കല്യാണത്തിന്‍റെ കണക്കുകള്‍ നോക്കിക്കൊണ്ടിരുന്നു. പെട്ടെന്ന് വാതിലില്‍ ഒരു മുട്ട്. അവള്‍ വേഗം ചെന്ന് കതക് തുറന്നു. പുറത്ത് കണ്ടയാളെ കണ്ട് അവളുടെ കണ്ണുകള്‍ വിടര്‍ന്നു.