പ്രിയപെട്ടവൾ [അഫ്സൽ അലി] 200

രാത്രി അത്താഴം കഴിഞ്ഞു റൂമിൽ ഇഷയെയും കാത്തിരിക്കുന്ന സമയം അവൻ സിനിക്ക് മെസ്സേജ് അയച്ചു. അവളുടെ സമ്മാനം ഇഷക്ക് നൽകിയതും സിനിയെ പറ്റി അവളോട് പറഞ്ഞതുമൊക്കെ അവളോട് അവൻ സന്തോഷത്തോടെ പറഞ്ഞു.

“അവളെ വിട്ടു കളയരുത്… നിന്നെ മനസ്സിലാക്കുന്ന പെണ്ണാ അവൾ… അവളെ കരയിച്ചാൽ കൊല്ലും നിന്നെ… കേട്ടോടാ…”

“ആരോടാ മാഷേ ഈ സൊള്ളുന്നെ?”

അതും ചോദിച്ചു കൊണ്ട് ഡോർ ലോക്ക് ചെയ്ത് അവന്റെ അരികിലേക്ക് ഇരുന്ന ഇഷക്ക് അവൻ സിനിയുടെ മെസ്സേജ് കാണിച്ചു.

“കണ്ടോ… എന്നെ കരയിച്ചാൽ ചോദിക്കാനും പറയാനും ആളുണ്ട്. ജാഗ്രതൈ…!”

പെട്ടെന്ന് അവൻ ഇഷയുടെ കൈകളിൽ പിടിച്ചു അവന്റെ ദേഹത്തേക് വലിച്ചിട്ടു… അവളുടെ പതുപതുത്ത വയറിൽ അവന്റെ കരങ്ങൾ അമർന്നു. അവളെ മുറുക്കെ പിടിച്ചുകൊണ്ടു ഇക്കിളിയിടുന്ന അഫ്സലിനെ തള്ളിമാറ്റാനുള്ള കെൽപില്ലാതെ അവളവനോട് കെഞ്ചി.

“എന്നോട് കളിച്ചാൽ ഇങ്ങനെ ഇരിക്കും…”

“ഹും…”

അവനോട് കെറുവിച്ചു പിണക്കം കാണിച്ചവൾ ബെഡിലേക്ക് അവനു പുറം തിരിഞ്ഞു ചരിഞ്ഞു കിടന്നു. പാവക്കുട്ടി കണക്കെയുള്ള ഇഷയുടെ ശരീരം അവനിൽ കൊതിയിളക്കി… സിനിയോട് നാളെ കാണാം എന്ന് പറഞ്ഞവൻ ഇഷയുടെ ദേഹത്തേക്ക് പറ്റിച്ചേർന്നു കിടന്നു.

“പിണങ്ങിയോ”

“മിണ്ടണ്ട…”

കൊച്ചുകുട്ടികളെ പോലെ പിണങ്ങി കിടക്കുന്ന ഇഷയുടെ വയറിലൂടെ കൈ വച്ച് അവളെ തന്റെ ദേഹത്തേക്ക് അമർത്തിയവൻ ഇറുക്കി പുണർന്നു… അവന്റെ ചുണ്ടുകൾ അവളുടെ കാതുകളിലേക്ക് അടുപ്പിച്ചു വച്ചു.