പ്രിയപെട്ടവൾ [അഫ്സൽ അലി] 200

“ഞാൻ പോകുവാടാ… ഇനിയും ലേറ്റ് ആയാൽ മനോജേട്ടന് ഇന്നത്തേക്ക് അത് മതിയാവും…”

അവനെ വിട്ടുമാറി പോകാനായി തിരിഞ്ഞ സിനിയുടെ കയ്യിൽ പിടിച്ചുകൊണ്ടു അഫ്സൽ അവളെ അവന്റെ ദേഹത്തേക്ക് വലിച്ചു… മാറിടങ്ങൾ അവന്റെ നെഞ്ചിൽ അമർന്ന് അവൾ അവനിലേക്ക് ചേർന്ന് നിന്നു…

“വേണ്ടടാ ചെക്കാ… നിന്റെ ഷർട്ട് ചുളിയും”

അവനെ പിന്തിരിപ്പിക്കാൻ അവളത് പറഞ്ഞെങ്കിലും അവനെയൊന്ന് വാരിപ്പുണർന്ന് നിൽക്കാൻ അവളും അതിയായി ആഗ്രഹിച്ചിരുന്നു.

അഫ്സലിന്റെ കൈകൾ സിനിയുടെ പിറകിൽ അമർന്നു… അവനിലേക്ക് പറ്റിച്ചേർന്നു നിൽക്കുന്ന സിനിയുടെ കൈകളും അവന്റെ പിറകിൽ അമർന്നിരുന്നു…

അവളുടെ നെറുകയിൽ നെറ്റിമുട്ടിച്ചുകൊണ്ട് അധരങ്ങളിലേക്ക് അവന്റെ നനുത്ത ചുണ്ടുകൾ മുട്ടുമ്പോൾ അവളിലൂടെ ഒരു വിറയൽ കടന്നു പോയത് അവനറിഞ്ഞു. ചുണ്ടുകൾ തമ്മിൽ ഇണചേരുമ്പോൾ ഇരുവരുടെയും കരങ്ങൾ ഒരിക്കലും ഒന്നിനുവേണ്ടിയും പ്രിയതമനെ വിട്ടുകൊടുക്കില്ലെന്ന വാശിപോലെ പരസപരം വരിഞ്ഞുമുറുക്കിയിരുന്നു.

സിനിയുടെയും അഫ്സലിന്റെയും നാവുകൾ ഇതുവരെയുള്ള പരിഭവങ്ങൾ പറഞ്ഞു തീർക്കും പോലെ കെട്ടിപിണഞ്ഞു ഒന്നായിത്തീർന്നു. പരസപരം ഉമിനീർ കൈമാറിക്കൊണ്ട് സിനിയും അഫ്സലും അവരുടേതായ മറ്റൊരു ലോകത്തേക്ക് പറന്നുയർന്നു.

സിനിയുടെ കണ്ണുകളിൽ നിന്നും കണ്ണുനീർ പൊടിഞ്ഞു കവിളികൂടെ അവന്റെ ചുണ്ടുകളിലേക്ക് ഒഴുകിയിറങ്ങി. പത്ത് മിനുട്ടോളം ശ്വാസം വിട്ടും എടുത്തും അവർ ചുണ്ടുകൾ പരസപരം കോർത്തു നിന്നു.