പെരുന്നാൾ രാവ് [KKWriter 2024] [Revised and Extended Edition] 1101

പോത്ത് പോലെ ആയ ചെക്കൻ തന്റെ മുന്നിലിരുന്ന് കെഞ്ചുന്നത് കണ്ടിട്ട് അവൾക്ക് ചിരി വന്നു.

“ഇനിയും ഉണ്ട് മൂന്ന് ദിവസം. നമുക്ക് ആലോചിക്കാം മോൻ പൊയി കിടന്നാട്ടെ ഇപ്പൊ”

സന്തോഷം കൊണ്ട് ഷാനു എണീറ്റ് ഉമ്മയെ കെട്ടിപിടിച്ചൊരു മുത്തം കൊടുത്തു. എന്നിട്ടവൻ തന്റെ മുറിയിലേക്ക് പോയി തലേന്ന് പ്രഭാകരേട്ടൻ കാട്ടി കൂട്ടിയ കാര്യങ്ങൾ ഓർത്ത് അവളും ഉറക്കത്തിലേക്ക് വഴുതി വീണു.

ഇത്ത വരാൻ കണ്ട നേരം. രണ്ടു ദിവസം പോയത് രണ്ട് കൊല്ലം പോലെ ആയിരുന്നു അവൾക്ക്.

”ഷാഹിന, നാളെ രാവിലെ തന്നെ പോകണം നമുക്ക്.”
അടുക്കളയിൽ പാത്രങ്ങൾ കഴുകി വെക്കുക ആയിരുന്ന അവൾ സുഹറാത്താനെ തിരിഞ്ഞു നോക്കി
”ഉച്ചക്ക് ശേഷം പോയാൽ പോരെ?”

”പിടിപ്പതു പണി കാണും അവിടെ നമുക്ക്. കാലത്ത് തന്നെ പോകാം?”
“ആയിക്കോട്ടെ.”

നാളെ പെരുന്നാൾ രാവ്. മറ്റന്നാൾ പെരുന്നാൾ. അന്ന് വൈകീട്ട് തന്നെ ഇങ്ങോട്ട് പോരണം. വർഷങ്ങൾ കാത്തിരുന്നിട്ടും ഇത്രയും കഴപ്പ് അനുഭവപെട്ടിട്ടില്ല. വന്ന അന്ന് തന്നെ എല്ലാ
കടവും വീട്ടണം.

രാത്രി ഉറങ്ങാൻ നേരം അവൾ പ്രഭാകരേട്ടനെ വിളിച്ചു.

”ഹലോ?”

“ഷാഹിന മോളെ, ഇന്ന് പറ്റുമോ?”
“ഇല്ല ഏട്ടാ. അവർ ഉണ്ട് ഇവിടെ.”
”ഇനി എന്നാ?”
“നാളെ തറവാട്ടിൽ പോകും. മറ്റന്നാൾ വരും.”
”അന്നിനി ആരെങ്കിലും വരുമോ കൂടെ?”

”വന്നാൽ ഞാൻ ഇറങ്ങി വരാം, പോരെ?”
“മതി. കൊതി മൂത്തിട്ട് പറ്റാഞ്ഞിട്ടാ മോളെ.”
”ഇവിടെ ഒഴുക്കാണ്.”
“തീർക്കാം നമുക്കെല്ലാം. ഊറ്റിക്കുടിക്കാം ഞാൻ.”
”ഹമ്.. ശരി”
”ശരി.”

പിറ്റേന്ന് കാലത്ത് പത്ത് മണി ആയപ്പോൾ തന്നെ ഷാഹിനയും സുഹ്റയും മക്കളും തറവാട്ടിലേക്ക് പോയി. ഷാനു അങ്ങു വന്നോളാം എന്ന് പറഞ്ഞു. ഏറ്റവും ആദ്യം എത്തുന്നത് തങ്ങൾ ആകുമെന്ന് കരുതിയ ഷാഹിനാക്ക് തെറ്റി. ഏറ്റവും അവസാനമായിരുന്നു അവർ എത്തിയത്. കുട്ടികളുടെ ശബ്ദ കോലാഹലങ്ങൾക്കിടയിൽ ആ വീടൊന്ന് ഉണർന്നു. എല്ലാവരും അവരവരുടെ തിരക്കുകളിലേക്ക് കടന്നപ്പോൾ സമയം പോയത് അറിഞ്ഞില്ല.