പെരുന്നാൾ രാവ് [KKWriter 2024] [Revised and Extended Edition] 1101

കാണുന്നവർക്കെല്ലാം ആ ഉമ്മയുടേയും മകന്റേയും സ്നേഹം കണ്ട് കണ്ണ്‌ നിറയുമ്പോൾ, ഷാഹിനയുടെ പൂറ്റിൽ നിന്ന് നിറഞ്ഞൊഴുകുന്ന തേൻപുഴ അവളുടെ തുടകൾക്കിടയിൽ നനവു പടർത്തി ഒലിച്ച് താഴേക്കിറങ്ങും. അവൾ തന്റെ കാലുകൾ കൂട്ടി അമർത്തും. രാത്രിയാകാൻ അക്ഷമയോടെ കാത്തിരിക്കും.

മകന്റെ യൗവ്വനത്തിന്റെ തിളപ്പിൽ, ഉമ്മാടെ പൂറ്റിൽ നിറഞ്ഞ ശുക്ളപ്പുഴകൾ കട്ടിലിൽ വിരിച്ച വിരിപ്പിനെ ഓരോ രാത്രിയും പലവട്ടം നനച്ചു.

യാത്രയാകുന്നതിനുമുമ്പ് ഷാഹിന വിരിപ്പുകൾ അലക്കിവിരിച്ചിട്ടാണ്‌ പോന്നത്. സുഹറാത്തയോ മറ്റുള്ളവരോ അതെങ്ങാനും കണ്ടാൽ ചിലപ്പോൾ സംശയിച്ചേക്കുമോ എന്ന് അവൾക്ക് തോന്നി.

വീട്ടിൽ എത്തിയപ്പോൾ പ്രഭാകരേട്ടൻ തങ്ങളുടെ ഗേറ്റിലേക്ക് നോക്കി നില്ക്കുന്നത് ഷാഹിന കണ്ടിരുന്നു. ആ കണ്ണുകളിലെ ആർത്തിയും, അക്ഷമയും അവളിൽ ഒരു പുഞ്ചിരി ഉണർത്തി.

എന്നാൽ തനിക്ക് ഇനി മറ്റാരെയും ആവശ്യമില്ലെന്നും, തന്റെ മകനാണ്‌ ഇനി തന്റെ കാമുകനും, ഭർത്താവും എന്നും ഉറപ്പിച്ച ഷാഹിന ഒന്നും മിണ്ടാതെ അകത്തേക്ക് നടന്നു.

ഉമ്മയുടെ പിറകെ ഷാനുവും.

അവളുടെ പുഞ്ചിരി തനിക്കാണെന്ന് ധരിച്ച പ്രഭാകരൻ അൽപസമയത്തിനകം അവളെ വിളിച്ചു.

“മോളേ…”

“ങ്ഹാ പ്രഭാകരേട്ടാ?”

“ഇന്നേ എത്താൻ പറ്റിയൊള്ളോ?“

“അതേ ഏട്ടാ… ഉപ്പ വിട്ടില്ല. എല്ലാരും ഉണ്ടാരുന്നു. ഷാനുവിനും അവിടെ രണ്ടുദിവസം തങ്ങണം എന്ന് വാശി.”

“ഇന്നലെ അർച്ചന വന്നിട്ടുണ്ട്.”

“ഓ! നന്നായല്ലോ! ഒന്ന് ശ്രമിച്ചു നോക്ക് ഏട്ടാ..:”

“നിനക്ക് ഇന്ന് പറ്റുവൊ?”

“വേണ്ടേട്ടാ… ഷാനുവിന്‌ എന്തോ സംശയമ്പോലെ. ആരോ അടുക്കളപ്പിറകിലൂടെ പോയതുപോലെ അവൻ കണ്ടത്രെ. എന്തോ ശബ്ദവും കേട്ടെന്ന്. പെരുന്നാളിന്‌ തറവാട്ടിൽ പോയപ്പോൾ ആണ്‌ എന്നോട് പറഞ്ഞത്. അന്ന് ഏട്ടൻ മടങ്ങിപ്പോയതെങ്ങാനും അവൻ പാതി മയക്കത്തിൽ കണ്ടതാണോ എന്ന് ഞാനും പേടിച്ചു. സീസി ടീവി പിടിപ്പിക്കണം എന്ന് ബാപ്പാനോട് പറഞ്ഞിരിക്കണ്‌. എനിക്കാകെ പേടിയാണ്‌.”