പുകയുന്ന പക 2 [അമവാസി] 162

തിരിച്ചു വരുവാനായി വണ്ടിയിൽ കേറി വണ്ടി പതിയെ നീങ്ങി തുടങ്ങി… നഗര വിധിയിൽ നിന്നും വണ്ടി പതിയെ പതിയെ പോയി തുടങ്ങി. അവർ പോകുന്ന വശത്തായി ഒരു സ്മാശനം കണ്ടു അതു കണ്ടതും മീനു

മീനു : ഒന്ന് വണ്ടി നിർത്തു

സോമൻ : എന്താ മോളെ..

അത് കേട്ടതും driver വണ്ടി നിർത്തി മീനു ഒന്നും മിണ്ടാതെ ഡോർ തുറന്നു തന്റെ ചിലങ്കയും കൊണ്ട് അങ്ങോട്ട്‌ പോയി അതിന്റെ മുമ്പിൽ പോയി അത് വലിച്ചെറിഞ്ഞു തന്നിലെ കല മരിച്ചെന്നു അവൾ മനസ്സിനെ പഠിപ്പിക്കുന്ന ആദ്യ ചുവട് ആയിരുന്നു അത് എന്നിട്ട് ഡോർ തുറന്നു വണ്ടിയിൽ കേറി ഇതൊക്ക സോമാനിൽ എന്തെക്കെയോ എവിടെയൊക്കെയോ അസ്വാസ്തം ആക്കി

അങ്ങനെ വീട്ടിൽ എത്തി മീനു ആരോടും അങ്ങനെ പ്രത്യേകിച്ച് ഒന്നും മിണ്ടാൻ പോയില്ല റൂമിൽ കേറി വാതിൽ അടച്ചു എന്നാൽ സാധാരണ പരിപാടി കഴിഞ്ഞു വന്ന അവൾ ഗുരുക്കളോട് വിശേഷം പങ്കു വെക്കുന്നത് ആണ്.. ഇതു ഗുരുക്കലിലും ഒരു സംശയം ഉണ്ടാക്കി ഗുരുക്കൾ പോയി അവളുടെ വാതിലിൽ മുട്ടി

ഗുരുക്കൾ : മീനു മോളെ… മീനു

അല്പം കഴിഞു വാതിൽ തുറന്നു മീനു വന്നു aake ഒരു അസ്വസ്തം ആയിരുന്നു അവളുടെ മുഖം

: എന്താ വയ്യേ നിനക്ക് വല്ലാതെ ഇരിക്കുന്നു അല്ലോ

മീനു : എന്തോ നല്ല തല വേദന യാത്രയുടെ ആവും

ഗുരുക്കൾ : അതിനു നീ ഇങ്ങനെ പോണത് ആദ്യം ആയി ഒന്നും അല്ലല്ലോ പിന്നെ എന്തേയ്

മീനു : ഞാൻ ഒന്ന് കിടക്കട്ടെ അച്ഛാ

അത് പറഞ്ഞു വാതിൽ അടച്ചു രണ്ടു മൂന്ന് ദിവസത്തേക്കു അവൾ അങ്ങനെ പുറത്തു പോയില്ല.. ഡാൻസ് ക്ലാസും മുടങ്ങി പഴയ ഒരു പ്രസ്സരിപ്പും ഒന്നും ഇല്ലാതെ ആയിരുന്നു

ഗുരുക്കൾ : മോളെ നിനക്ക് എന്താ സംഭവിച്ചേ എന്താ ഇതിന്റ ഒക്കെ അർത്ഥം.. മുറിയിൽ നിന്നും പുറത്തു ഇറങ്ങുന്നില്ല ഡാൻസ് പഠിപ്പിക്കുന്നില്ല അമ്മക്ക് കൊടുത്ത വാക്ക് മറന്നോ നീ