പുകയുന്ന പക [അമവാസി] 152

ഗുരുക്കൾ : മ്മ്മ്

ഗൗരി : നമ്മുടെ കുഞ്ഞു ആണോ? അതോ പെണ്ണോ?

ഗുരുക്കൾ : രണ്ടായാലും ദൈവം തരുന്നത് അല്ലെ ഗൗരി അതിൽ എന്ത് ആണും പെണ്ണും വച്ചക്കുന്നു നമ്മുടെ ചോര

ഗൗരി : എന്നാ ഞാൻ എന്റെ ഒരു ആഗ്രഹം പറയട്ടെ

ഗുരുക്കൾ : പറ കേൾക്കട്ടെ

ഗൗരി : ഇത് മോൻ ആണെകിൽ അവൻ ഏട്ടനെ പോലെ അയോദ്ധന കലകളിൽ വീരനും പെൺകുഞ് ആണെകിൽ നമുക്ക് അവളെ നാട് അറിയുന്ന ഒരു നർത്തകിയു ആകണം

ഗുരുക്കൾ : എന്റെ ഗൗരി ഇതാണ് നമ്മൾ മാതാ പിതാക്കളുടെ പ്രശ്നം നമ്മുടെ ആഗ്രഹവും കാഴ്ച്ച പാടും വെച്ച് അവരെ അങ്ങ് വളർത്തൽ നോക്കും ഒരു മാതിരി തുമ്പിയെ കൊണ്ട് കല്ലെടുപ്പിക്കുന്ന പോലെ പിള്ളേർ വളരട്ടെ അവരുടെ ഇഷ്ട്ടം അവർ തിരഞ്ഞു എടുക്കട്ടെ.. ആണിന് ഡാൻസും പെണ്ണിന് കളരിയും വഴങ്ങും

ഗൗരി : ഞാൻ ഇത് വരെ ചേട്ടന്റ അഭിപ്രായത്തിനു എതിര് നിന്നിട്ടുണ്ടോ ഇത് മാത്രം ( ഗുരുക്കളുടെ കൈയ്യിൽ കൈ കോർത്തു കണ്ണിൽ നോക്കി ) plz

ഗുരുക്കൾ : നിന്റെ ഇഷ്ട്ടം പോലെ നടക്കട്ടെ

എന്നിട്ട് അവളുടെ നിറ വയർ ഒന്ന് മെല്ലെ തഴുകി നെറ്റിയിൽ ചുടു ചുംബനം നൽകി അങ്ങനെ ഗൗരി ഒരു അമ്മ അവൻ മാനസികമായും ശാരീരികമായും തന്നെ വളർത്തി എടുത്തു

ഒരു കോരി ചൊരിയുന്ന മഴയത്തു പ്രസ വേദന കൊണ്ട് കരയുന്ന ഗൗരിയെ കൊണ്ട് ഗുരുക്കൾ ആശുപത്രിയിൽ പോയി ലേബർ റൂമിന്റെ മുന്നിൽ.. അക്ഷമനും ആകാംഷയോടെ അങ്ങോട്ടും ഇങ്ങോട്ടും നടന്നു… 🚶🚶🚶

പെട്ടന്ന് അവരുടെ കാത്തിരിപ്പിനെ അവസാനിപ്പിച്ചു കൊണ്ട് ഒരു കരച്ചിൽ മീനാക്ഷി എന്നാ മീനു അവക്ക് ഇടയിലേക്ക് വന്നു

ലേബർ റൂമിന്റെ വാതിൽ തുറന്നു ഒരു നേഴ്സ്

:മാധവൻ മാധവൻ ഇണ്ടോ???

ഇതു കേട്ടതും അദ്ദേഹം ഓടി ചെന്നു കുഞ്ഞിനെ ഏറ്റു വാങ്ങി താൻ ഒരു അച്ഛന് ആയിരിക്കുന്നു

നേഴ്സ് : പെൺ കുഞ്ഞാ 😁