ക്വാറന്റൈൻ ഡേയ്സ് [Mijin Djokovic] 514

 

‘ഒന്നും കാണിച്ചില്ലാലോ… കാണിക്കാൻ പോണല്ലേ ഉള്ളൂ…’

 

‘ച്ചീ… പോ അജിയേട്ടാ…’ അവൾ കുണുങ്ങി.

 

‘ഞാനേ നിന്റെ പുയാപ്ലയെ കണ്ടിട്ട് പാത്രം ഒക്കെ എടുത്ത് ഞാൻ ഇറങ്ങുവാനെന്നും പറഞ്ഞേച്ചു വരാം… എന്നിട്ട് വിസ്തരിച്ചു ആവാലോ ബാക്കി’

 

അതു കേട്ടപ്പോൾ അവൾ നാണിച്ചു തല താഴ്ത്തി. ഞാൻ പോകാനൊരുങ്ങിയപ്പോൾ അവൾ വിളിച്ചു.

 

‘അജിയേട്ടാ… കൈ സോപ്പിട്ടു കഴുകീട്ട് പോ… എന്റെ അവിടുള്ള മണം ഇക്കയ്ക്ക് പെട്ടെന്ന് മനസിലാവും…’ അവൾ നാണത്തോടെ പറഞ്ഞു.

 

‘എവിടുള്ള മണം?’ ഒരു കുസൃതിചിരിയോടെ ഞാൻ ചോദിച്ചു.

 

‘പോ അജിയേട്ടാ…’ അവൾ ചിണുങ്ങി.

 

‘എന്റെ ദേഹത്തു മൊത്തം നിന്റെ മണമാ… എന്തായാലും മനസിലാവും…’

 

‘ന്റെ അള്ളോ… ഇങ്ങള് ചതിക്കല്ലേ… ഞാൻ വേണേൽ അത്തറു തരാം… അതു അടിച്ചിട്ട് പൊക്കോ… കണ്ടപ്പോൾ എടുത്ത് അടിച്ചതാണെന്ന് പറഞ്ഞോ. പിന്നെ കൈ സോപ്പിട്ട് കഴുകീട്ട് പോ…’ അതു പറയുമ്പോൾ അവൾ വീണ്ടും നാണത്തിൽ കുതിർന്നു.

 

ഞാൻ അവൾ കാൺകെ അവളുടെ പൂറ്റിലിട്ട വിരൽ വായിലിട്ട് നുണഞ്ഞു. അവൾ ഒന്നുകൂടി ഉലഞ്ഞു.

 

പാത്രങ്ങൾ എടുത്തു അവനോടു കുശലവും പറഞ്ഞു വരുമ്പോൾ മുബീന കാത്തു നിൽക്കുന്നു.

 

‘ഇക്കയ്ക്ക് കൊഴപ്പൊന്നൂല്ലാലോ…?’ അവൾ ചോദിച്ചു.

 

‘എയ്… കുഴപ്പം ഇക്കേടെ ബീവിക്ക് അല്ലേ… എന്താ കഴപ്പ്… എത്രയാടി നിനക്ക് ഒലിക്കുന്നത്…’

 

‘പോ ഏട്ടാ… കളിയാക്കണ്ട…’

 

‘ഞാനിന്ന് എങ്ങോട്ട് പോവാനാ… ഇതിനെ ഇങ്ങനെ ബാക്കി വെച്ചിട്ടു പോകാനൊക്കുമോ…?’

 

‘ഓഹോ… ഇവിടെ കൂടാനാണോ മോന്റെ പ്ലാൻ. അതൊന്നും നടക്കൂല ട്ടോ…’

 

‘ഞാൻ പുലർച്ചെ എഴുന്നേറ്റ് പൊക്കോളാം പോരേ?’

 

‘ഏട്ടാ… ആരേലും കണ്ടാൽ? ഞാൻ തൂങ്ങിച്ചാവേണ്ടി വരും’

 

ഞാൻ അവളെ പിടിച്ചു എന്നോട് ചേർത്തു അവളുടെ കണ്ണുകളിൽ നോക്കി.

 

‘അങ്ങനെ എന്റെ മൊഞ്ചത്തിക്ക് പ്രശ്നം ആവുന്ന എന്തേലും ഞാൻ ചെയ്യുമോ?’

 

‘ഏട്ടാ… കോണ്ടം പോലുമില്ല…’

 

‘ഇത്രേം കാലം മനസ്സിൽ കൊണ്ടു നടന്ന ചരക്കിനെ ഇനി ഞാൻ കോണ്ടം ഇട്ടു ചെയ്യണോ? അതൊന്നും വേണ്ട. വരുമ്പോൾ ഞാൻ ഊരിക്കോളാം’