ഭാര്യയും ഭർത്താവുമാണ് അവരെന്ന് ആരും ഒറ്റനോട്ടത്തിൽ പറയും.
പക്ഷെ അതി സുന്ദരിയായ ആ യുവതിയ്ക്ക് ഒരു തരത്തിലും ചേർച്ചയുള്ള ആളായിരുന്നില്ല അയാൾ.
നീണ്ട തലമുടി.
വായിലേക്ക് വീണു കിടക്കുന്ന മീശ.
നിരതെറ്റിയ പല്ലുകൾ.
എന്തെങ്കിലുമാകട്ടെ!
തനിക്കെന്ത്?
അയാൾ വീണ്ടും ഫോണിന് നേരെ തിരിഞ്ഞു.
പെട്ടെന്ന് പിമ്പിൽ അയാൾ ആരുടെയോ സാന്നിധ്യം മണത്തു.
തിരിഞ്ഞു നോക്കി.
ഒന്ന് നടുങ്ങിപ്പോയി.
ആ സുന്ദരിയായ യുവതി കോഫി കപ്പുമായി മുമ്പിൽ നിൽക്കുന്നു.
“ഇതാ കോഫി,”
അവൾ കപ്പ് അയാളുടെ നേരെ നീട്ടി.
“”താങ്ക്യൂ…”
കൈനീട്ടി കപ്പ് വാങ്ങിക്കൊണ്ട് അയാൾ പറഞ്ഞു.
അവളുടെ ദേഹത്ത് നിന്ന് ഉണങ്ങിയ ജമന്തിപ്പൂക്കളുടെ ഗന്ധം അയാളിലേക്ക് ഒഴുകി.
“പേര്?”
കാപ്പി കുടിക്കുന്നതിനിടയിൽ അയാൾ ചോദിച്ചു.
“വർഷ,”
കാപ്പി കുടിക്കുന്നതിനിടയിൽ, എത്ര ശ്രമിച്ചിട്ടും ടോപ്പിനുള്ളിൽ ശ്വാസം മുട്ടിക്കിടക്കുന്ന തടിച്ച മുലകളുടെ മാദകത്വത്തിലേക്ക് നോക്കാതിരിക്കാൻ അയാൾക്കായില്ല.
തന്റെ തുറന്നു കിടക്കുന്ന മാറിടത്തിലേക്ക് നോക്കുന്ന അതീവ സൗന്ദര്യമുള്ള ചെറുപ്പക്കാരനെനോക്കി അവൾ വശ്യമായി പുഞ്ചിരിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു.
പകുതി കുടിച്ചതിന് ശേഷം അയാൾ കോഫി കപ്പ് മേമേൽ വെച്ച് അവിടെയിരുന്ന ഡയറക്റ്ററി എടുത്തു.
പേജുകൾ മറിയ്ക്കുന്നതിനിടയിലാണ് അയാൾ ശ്രദ്ധിക്കുന്നത്, മുമ്പിലെ വലിയ കണ്ണാടിയിൽ വർഷയുടെ പ്രതിബിംബം!
തന്റെ ഓരോ ചലനവും മനോഹരമായ എന്നാൽ നിഗൂഢമായ പുഞ്ചിരിയോടെ, പ്രകാശതിലും നിഴലിലും നിന്ന് അവൾ വീക്ഷിക്കുന്നു!
“ഇവിടെ ..ഇവിടെ നിങ്ങൾ തനിയെ ആണോ താമസിക്കുന്നത്?”
ഡയറക്റ്ററിയുടെ പേജുകൾ മറിയ്ക്കവേ അയാൾ ചോദിച്ചു.
“ആഹ്..അതെ!”
അവൾ നിഗൂഢമായ പുഞ്ചിരി മായ്ക്കാത്ത പറഞ്ഞു.
“അപ്പോൾ ഇതോ?”
മേശമേലിരുന്ന ഫോട്ടോയെടുത്തത് അയാൾ ചോദിച്ചു.
“അത് സുമേഷ്…”
