യൗവ്വനത്തിന്റെ തുടുപ്പും കൊഴുപ്പും മാദകത്വവും ആവശ്യത്തിലേറെ ശരീരത്തിൽ ചുമക്കുന്ന രോഷ്നി ശരീരമാവശ്യപ്പെടുന്ന സുഖങ്ങളൊന്നും വേണ്ടന്ന് വെക്കാൻ ഒരുക്കമായിരുന്നില്ല. എന്നുവെച്ച് പലരുടെകൂടെ അഴിഞ്ഞാടാനൊന്നും അവൾ ഒരുക്കമായിരുന്നില്ല.
തന്റെ വികാരങ്ങളെയും സ്വകാര്യതയെയും വ്യക്തിത്വത്തെത്തും മാനിക്കുന്ന, ബഹുമാനിക്കുന്ന ഒരാണിനെ അവൾ തേടി. പണമോ പദവിയോ കുടുംബമഹിമയോ ഉള്ളവർ വേണമെന്നൊന്നും അവൾക്ക് നിർബന്ധമില്ലായിരുന്നു.
മറ്റ് പെണ്ണുങ്ങളെ തേടിപ്പോകുന്നവനായാലും കുഴപ്പമില്ലായിരുന്നു.
താൻ ആഗ്രഹിക്കുമ്പോൾ തന്റെ അടുത്ത് ഉണ്ടായിരിക്കണം.
തന്റെ ശരീരത്തിന് മടുക്കാതെ സുഖം നൽകുന്നവയായിരിക്കണം.
ഈ യോഗ്യതകളൊക്കെ അവൾ റെനിലിൽ കണ്ടെത്തി.
മെക്കാനിക്കാണ്.
അവൻ കൈതൊട്ടാൽ ഏത് ചത്ത വണ്ടിയ്ക്കും ജീവൻവെക്കും എന്നൊരു പറച്ചിൽ ചുറ്റുവട്ടത്തുണ്ട്.
“നീ തെരക്കിൽ ഒന്നും അല്ലല്ലോ, അല്ലെ?”
രോഷ്നി ചോദിച്ചു.
“ഇല്ല ചേച്ചി…”
അവൾ അവനെ രൂക്ഷമായി നോക്കി.
“ഇപ്പം ഇവിടെ അച്ചായൻ ഉണ്ടോടാ; ഇല്ലല്ലോ!”
“ആഹ്, ഇല്ല!”
“പിന്നെ എന്നെത്തിനാ നീയെന്നെ ചേച്ചി എന്ന് വിളിച്ചേ?”
“സോറീടി!”
അവൻ ചിരിച്ചു.
“നീ പോയി ആദ്യം ശരിക്ക് പല്ലൊന്ന് തേച്ചേ! വളിച്ച ബീഡീടെ ഒക്കെ നാറ്റം ഒന്ന് പോട്ടെ. പിന്നെ എന്റെ റൂമിൽ മൗത്ത് വാഷ്നർ ഉണ്ട്. റോസ് വാട്ടർ ഉണ്ട്. മൗത്ത് ഫ്രഷ്നർ ഉണ്ട്…കേട്ടല്ലോ!”
“അല്ലെങ്കിലും അതൊക്കെ ചെയ്യണംന്ന് എന്ന് കരുതിയെയൊക്കെയാ വന്നെ ചേ ..അല്ല ..ടീ…”
അവൻ ചിരിച്ചു.