രചനയുടെ വഴികൾ 2 [അപരൻ] 257

ഒരു നിമിഷത്തേക്ക് അമ്പരന്നു പോയെങ്കിലും പിന്നെ തങ്കമ്മ താഴേക്കു ചാടി. പക്ഷേ കാലിൽ കുടുങ്ങിയ ജീൻസ് കാരണം ടൈമിംഗ് തെറ്റി മൂടു കുത്തി സിംഹാസനത്തിലിരുന്നു.ഇരുന്നു കൊണ്ട് ജീൻസ് വലിച്ചു കയറ്റാൻ ശ്രമിച്ചെങ്കിലും തുടകളുടെ വണ്ണം കാരണം ശ്രമം പാതിവഴിയിലുപേക്ഷിച്ചു. കാലുകൾ പിണച്ച് പൂറു മറച്ചു.

കാര്യം ഒരാളൊന്നു പൂറു കണ്ടെന്നു കരുതി തങ്കമ്മയ്ക്ക് ഒന്നുമില്ല. പക്ഷേ നാട്ടിൽ ചീപ്പാണെങ്കിലും അയൽരാജ്യത്തേക്ക് ഇപ്പോൾ എക്പോർട്ട് ചെയ്തിരിക്കുന്നതു കൊണ്ടു ഒന്നു വെയ്റ്റിട്ടെന്നേയുള്ളൂ…

തങ്കമ്മയുടെ കളറും ഒത്ത ശരീരവും സിംഹാസനത്തിലുള്ള ഇരിപ്പും ഭാവവുമൊക്കെ കണ്ട വിനായകൻ തങ്കമ്മയെ ഒരു രാജകുമാരിയായി തെറ്റിദ്ധരിച്ചു.

എടുത്തോ എന്നു രാജാവു പറഞ്ഞെങ്കിലും ഇത്ര സുന്ദരിയായ ഒരു രാജകുമാരിയെ തനിക്കായി ഒരുക്കി നിർത്തുമെന്നു കരുതിയില്ല. വിനായകൻ ചിന്തിച്ചു.

പിന്നെ ഒട്ടും അമാന്തിച്ചില്ല. വിനായൻ ധരിച്ചിരുന്ന പാന്റ്സിന്റെ സിബ്ബൂരി ഷഡ്ഡിക്കുള്ളിൽ നിന്നും സാധനം വെളിയിലെടുത്തു…

പണ്ട് ദുഷ്യന്തൻ ദമയന്തിക്കു കൊടുത്തതു പോലെ ഒരു മോതിരം കൊടുക്കണം എന്നേ വിനായകൻ കരുതിയുള്ളൂ. മോതിരം തല്ക്കാലം കയ്യിലില്ലാത്തതുകൊണ്ട് രാജകുമാരിമാരെ ഇന്റർവ്യൂ ചെയ്യുമ്പോൾ കമ്പിയടിച്ചു ശീഘ്രസ്കലനം ഉണ്ടാകാതിരിക്കാനായി കുണ്ണയുടെ കടയ്ക്കൽ ഫിറ്റു ചെയ്ത വളയം ഊരി ഇടാനായിരുന്നു വിനായകന്റെ പ്ലാൻ…

പക്ഷേ പട്ടാപ്പകല് കണ്ടപാടെ ഒരുത്തൻ തുണിമാറ്റി പറിയെടുക്കുന്നതു കണ്ട തങ്കമ്മ ഒന്നു പകച്ചു. അന്യദേശമായതു കൊണ്ടും രാജാവെങ്ങാൻ കണ്ടാലത്തെ കാര്യം ഓർത്തും അവളങ്ങു ശീലാവതി ചമഞ്ഞു.

ഉച്ചഭാഷിണി വച്ചതു പോലെ ഒറ്റക്കാറൽ…

” അയ്യോ മാളോരേ… ഓടി വരണേ…”

നിലവിളി കേട്ട് ഓടിയെത്തിയവർ പൂറു പൊത്തി അലറുന്ന തങ്കമ്മയേയും അവളുടെ മുന്നിൽ പറിയും നീട്ടി നിൽക്കുന്ന ആണൊരുത്തനേയുമാണ് കണ്ടത്…

കണ്ടപാടെയവർ ചാടിവീണു…
വിനായകന്റെ പുറത്ത് പഞ്ചാരിമേളം…