രചനയുടെ വഴികൾ 2 [അപരൻ] 259

കാന്താരി മൂക്കിൽ കയറിയ രാജാവും ആസനത്തിൽ കയറിയ ഭടനും കുത്തിയിരുന്നു വലിയവായിലേ കാറി. നിലത്തു വീണു കൈകാലിട്ടടിച്ചു…

പത്തു മിനിറ്റു നേരത്തേക്ക് രാജാവിന്റേയും ഭടന്റേയും ഡ്യുവറ്റ് രാജകൊട്ടാരത്തിന്റെ ഭിത്തികളെ പ്രകമ്പനം കൊള്ളിച്ചു.

ഒടുവിൽ അനുപല്ലവിയിലെ ഹമ്മിംഗ് ഭടനു വിട്ടു കൊടുത്ത് രാജാവ് ഉരുണ്ടുപിരണ്ടെഴുന്നേറ്റു…

അപ്പോഴേക്കും കൊട്ടാരംവൈദ്യന്റെ നിർദ്ദേശാനുസരണം ഒരു പരിചാരിക മറ്റൊരു ഉരുളിയിൽ പനിനീരൊഴിച്ച വെള്ളത്തിൽ ഐസിട്ടതുമായി ഓടിയെത്തി.

രാജാവ് തല ഉരുളിയിലെ വെള്ളത്തിലാഴ്ത്തി…

അപ്പോഴാണ് ഷഡ്ജം പാടിയവസാനിപ്പിച്ച ഭടൻ കണ്ണു തുറന്നത്. കാന്താരിക്കൂതിയുടെ ഉന്മാദലഹരിയിലായിരുന്ന ഭടൻ മറ്റൊന്നുമാലോചിച്ചില്ല. മുന്നിൽ കണ്ട തണുത്ത വെള്ളത്തിലേക്ക് ഭടൻ കുണ്ടി മുക്കി വച്ചു…

തണുത്ത വെള്ളത്തിന്റെ ആശ്വാസത്തിൽ കണ്ണടച്ചു നിന്ന രാജാവ് ഉരുളിയിലേക്ക് ഊളിയിട്ടിറങ്ങി വന്ന ഭടന്റെ കുണ്ടി കണ്ടില്ല.

വെള്ളത്തിനടിയിൽ ഇണക്കുരുവികളെപ്പോലെ രാജമൂക്കും ഭടക്കുണ്ടിയും കൊക്കുരുമ്മി…

പനിനീരിനെ വെല്ലുന്ന ഗന്ധമെന്തെന്നറിയാൻ രാജാവ് തലയുയർത്തി. രാജമൂക്ക് അപ്പോൾ ശക്തിയായുരഞ്ഞ് ഭടന്റെ കുണ്ടിയിൽ പറ്റിയ കാന്താരിയെല്ലാം പോയി.

ആശ്വാസത്തോടെ തലയുയർത്തി രാജാവും ചന്തി ഉയർത്തി ഭടനും നിവർന്നു.

ഒരു നിമിഷം കഴിഞ്ഞാണ് താൻ മൂക്കു കൊണ്ടു ഭടന്റെ കുണ്ടി കഴുകിക്കൊടുക്കുകയായിരുന്നു എന്നു രാജാവിനു മനസ്സിലായത്.

” ഹെന്ത് ! ഇത്രയ്ക്കു ധിക്കാരമോ. ആരവിടെ . ഇവന്റെ കുണ്ടി ചെത്തി ഉപ്പിലിടൂ ”
രാജാവ് അലറി.

പക്ഷേ കാന്താരി പറ്റി മൂക്കു നീരു വന്നതിനൊപ്പം ചമ്മലും കൂടിയായപ്പോൾ ശബ്ദം നാമമാത്രമായാണ് വെളിയിൽ വന്നത്. തന്മൂലം രാജകല്പന മറ്റുള്ളവർക്ക് രണ്ടു നിമിഷത്തിനു ശേഷമാണ് പിടികിട്ടിയത്.