രാധികാസ്വയംവരം [JO] 365

എന്നാൽ അവന്റെ കൈകൾ അപ്പോളവളുടെ പാവാട വലിച്ചു പൊക്കുകയായിരുന്നു. വാഴതട പോലെ മിനുസ്സമാർന്ന ആ തുടകളിലൂടെ അത് ഒഴുകിക്കയറി. അവനൊപ്പം അവളറിയാതെ പൊങ്ങിയ അവളുടെ നിതംബവും ആ പാവാടയുടെ കയറ്റം പൂർണ്ണമാക്കി.

പെട്ടന്നവന്റെ വലംകൈ ആ വിടവിലേക്കിറങ്ങി. തുണികൊണ്ട് മറച്ചിരുന്ന അവളുടെ അഗ്നിരേഖയുടെ ചൂടും നനവും അവന്റെ കൈ തൊട്ടറിഞ്ഞതും അവൾ ഞെട്ടി ചാടിയെണീക്കാൻ നോക്കിയതും ഒന്നിച്ചായിരുന്നു. പക്ഷേ അവന്റെ മുഖം കൊണ്ടു വയറിൽ ഏല്പിച്ച സുഖാഘാദം അവളെ വീഴ്ത്തിക്കളഞ്ഞു. അവളുടെ ആ വലിയ പൊക്കിൾക്കുഴിയിലേക്ക് നാവ് ഇറക്കുന്നതിനൊപ്പം ചേർത്തടച്ച ആ തുടകൾക്കിടയിലെ തുണിയാവരണം അവൻ വലിച്ചു പൊട്ടിച്ചു. എന്നിട്ട് അവൾക്ക് തടയാനാകും മുന്നേ അവന്റെ വലംകൈ ആ പൊള്ളുന്ന തടിപ്പിലേക്ക് അമർത്തി. അവളൊന്നു കുതിച്ചുചാടി.

അവനാ തടിപ്പിൽ തഴുകിക്കൊണ്ടു തന്നെ താഴേക്കിറങ്ങി. ചേർന്നിരുന്ന അവളുടെ തുടകൾ അറിയാതെ അകന്നു. അവയുടെ ഇടയിലേക്കാണവൻ ഇറങ്ങിയത്. മുണ്ടിനടിയിൽ നിന്ന് ചാടിയ തന്റെ കുട്ടൻ നിലത്തുരഞ്ഞത് അറിഞ്ഞിട്ടും അവൻ നിർത്തിയില്ല. അവൻ വെറുതെയൊന്നു മുഖമുയർത്തിനോക്കി. മുന്നിലെ മൊട്ടക്കുന്നുകളുടെ തള്ളിച്ചയിൽ ആ മുഖം അവൻ കണ്ടില്ല. പക്ഷേ ഒന്ന് കണ്ടു. തന്റെ ഉമിനീരിന്റെ നനവ് പടർന്ന ആ മാമ്പഴങ്ങൾ നിലാവെളിച്ചതിൽ മറ്റൊരു അത്ഭുതമായിരിക്കുന്നു.

ഏതാണ്ട് ഇതേ അവസ്ഥയിൽ ആയിരുന്നു രാധികയും. തടയണം എന്നുണ്ട്. പറ്റുന്നില്ല. അത്രക്ക് സുഖമാണ് കണ്ണേട്ടൻ തന്നുകൊണ്ടിരിക്കുന്നത്. തളർന്നുപോയിരിക്കുന്നു താൻ. പെട്ടന്നവളെ ഞെട്ടിച്ചുകൊണ്ട് ഒരു നനവ് അവളുടെ അഗ്നിരേഖയുടെ പുറംപാളിയെ നനച്ചു. അതവന്റെ ചുണ്ടാണെന്നു മനസ്സിലായതും അവൾ അവനെ തള്ളിമാറ്റാൻ വൃഥാ ശ്രമിച്ചു. വിജയിക്കാത്തത് അവൾക്ക് കിട്ടിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്ന സുഖം കൊണ്ടാണോ അതോ ഇരു കൈകൊണ്ടും അവൻ നിലത്തേക്ക് അമർത്തിപ്പിടിച്ചിരിക്കുന്ന തുടകൾക്ക് അതിൽ കൂടുതൽ ശക്തി ഇല്ലാത്തത് കൊണ്ടാണോ???
ഒറ്റ റോമം പോലുമില്ലാത്ത ഇഡലിപോലെ തള്ളിനിൽക്കുന്ന ഒട്ടും വിടവില്ലാത്ത ആ തുടുത്ത അഗ്നിരേഖയുടെ ഉള്ളറകളിലേക്ക് അവന്റെ നാവ് കൂപ്പുകുത്താൻ പലപ്പോഴും ശ്രമിച്ചു. പക്ഷേ അതിനുമുമ്പ് അത് പൊട്ടിയൊഴുകിയതോടെ അവൻ ആ ഉദ്യമം വേണ്ടാന്നു വെച്ചു.