റഫീഖ് മൻസിൽ 9 [Achuabhi] 3886

“”ഉണ്ടെങ്കിൽ ഒന്നുമില്ല,
അങ്ങോടു പോയിട്ടു അവിടെ പാമ്പിനെ കണ്ടു ചേരയെ കണ്ടു എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞു ഇങ്ങോട് വന്നേക്കല്ലും..””

“”അച്ചോടാ ………… അങ്ങനെ ഏതേലും പാമ്പ് വിഷവും ചീറ്റിവന്നാൽ അതിനെ മെരുക്കാനും എനിക്കറിയാം..””

“” ഹ്മ്മ്മ്മ് ……… അവസാനം പാമ്പ് നിന്നെ മെരുക്കാതിരുന്നാൽ മതി.””

റാഷിദ പറഞ്ഞുകൊണ്ട് ഗ്ലാസ്സിലേക്കു ചായ ഒഴിക്കുമ്പോൾ കുണ്ടിയും കുലുക്കിനിന്ന നിഷാന അതും എടുത്തുകൊണ്ട് ഉണ്ണിയുടെ മുറി ലക്ഷ്യമാക്കി നടന്നു…

“ഹ്മ്മ്മ് ………… ചെല്ല് ചെല്ല്.
അതെ, താമസിച്ചാൽ ഞാൻ അങ്ങോടു വരും കെട്ടോ “”

“”ഇന്ന് മിക്കവാറും താമസിക്കും… ” നിഷ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു..

“”പാവം ഉണ്ണിയേട്ടൻ ……………
ഇവളെ കണ്ടാൽ ആർക്കാ പൊങ്ങാതിരിക്കുന്നത്.. നടന്നു നീങ്ങുന്ന നിഷയുടെ പിന്നഴകിനോട് വല്ലാത്ത അസൂയ ആണ് റാഷിദയ്ക്ക് തോന്നിയത്.”

രാവിലെ നടന്ന കാര്യങ്ങൾ ഓർത്തപ്പോൾ ചെറിയ വെപ്രാളമൊക്കെ തോന്നിയെങ്കിലും അതൊന്നും പുറത്തുകാണിക്കാതെ മദയാനയെപോലെയാണ് നിഷാന ചാരികിടന്ന വാതിൽ തുറന്നകത്തേക്കു കയറിയത്. കസേരയിൽ ഇരുന്ന ഉണ്ണിയെ നോക്കിചിരിച്ചുകൊണ്ടു അകത്തേക്ക് കയറുമ്പോഴും അവളുടെ കണ്ണുകൾ പാഞ്ഞത് ആ നെഞ്ചിലെ രോമങ്ങളിലേക്കായിരുന്നു.

ഉണ്ണി ഷർട്ട് ഇല്ലാതെയാണ് ഇരുന്നത്…… ഉടുത്തിരുന്ന കൈലി ആണെങ്കിൽ മടക്കി കുത്തിയ അവസ്ഥയിലും. ഫോണിലെ ഗാലറിയിൽ കിടന്ന സലീന ഇത്തയുടെ മാദകമേനി ആസ്വദിക്കുന്ന തിരക്കിൽ ആയിരുന്നു അവൻ.
നിക്കറിടാതെ ഇരുന്ന അണ്ടി നിഷാനയെകൂടി കണ്ടതും മെല്ലെ മെല്ലെ പൊങ്ങാൻ തുടങ്ങി.”