രാഹുലിന്റെ കുഴികൾ 10 [SAiNU] 1158

അവൾക്ക്  ഇനി നടക്കാൻ പോകുന്ന നിമിഷങ്ങളെ മനസ്സിൽ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളു.

കാർത്തു കുളിയെല്ലാം കഴിഞ്ഞു അകത്തേക്ക് കയറിയതും കൃഷ്ണകുമാറിന്റെ അമ്മ അവളെ വിളിച്ചു.

ഒരു മരണമുണ്ടെന്നും രണ്ടുപേരും അങ്ങോട്ടേക്ക് പോകുന്നു എന്നുമാത്രമെ പറഞ്ഞുള്ളു.

( അച്യുതനും ലക്ഷ്മിക്കുട്ടിക്കും കാർതുവിനോട് ഒരു പ്രേത്യേക ഇഷ്ടം തന്നെ ആയിരുന്നു. അവൾക്കുവേണ്ടേതെല്ലാം അറിഞ്ഞു നൽകുന്നവരായിരുന്നു അച്യുതനും ലക്ഷ്മിക്കുട്ടിയും.)

അതവൾക്കു സന്തോഷം നൽകി.

ആരുമില്ലാത്ത വീട്ടിൽ താനും കൊച്ചും മാത്രം  ഇന്നെങ്ങിനെ വേണമെങ്കിലും എന്നോർത്തോണ്ട് അവൾ തിരിച്ചു മൂളി

അവർ പോകുന്നതും കാത്തു അടുക്കളയുടെ അകത്തു ചമഞ്ഞിരുന്ന കാർത്തു

അവർ കണ്ണിൽ നിന്നുപോയി മറഞ്ഞതും മെല്ലെ മചിലേക്കു കയറി.

എന്തോ ഓർത്തപോലെ കിടക്കുന്ന കൃഷ്ണനെ കണ്ടതും വാതിലിൽ ചാരി നിന്നു കാർത്തു മെല്ലെ ചുമച്ചു.

ആഹാ എന്താ ഇത്ര വൈകിയേ.

കൊച്ചിന്റെ അമ്മയും അച്ഛനും പുറത്തേക്കിറങ്ങാൻ വേണ്ടി.

ആഹാ അവര് പോയോ.

ഹ്മ്മ് എന്ന് പുഞ്ചിരിയോടെ മൂളിയ കർത്തുവിന്നെ വാ കയറ് എന്ന് പറഞ്ഞോണ്ട് അകത്തേക്ക് ക്ഷണിച്ചു.

മടിച്ചു മടിച്ചു വരുന്നപോലെ അകത്തോട്ടു കയറിയ കാർത്തുവിന്റെ കയ്യിൽപിടിച്ചു വലിച്ചു തന്റെ അരികിലേക്ക് നിറുത്തിയ കൃഷ്ണൻ  അവളെ അടിമുടി ഒന്ന് നോകി.

നല്ലോണം ഒരുങ്ങിയാണല്ലോ.

ഹ്മ്മ്

ഞാൻ തന്ന സോപ്പ് കൊണ്ടാണോ മേൽ കഴുകിയെ.

ഹ്മ്മ് കൊച്ച് തന്ന സോപ്പ് തന്നെയാ.

.വെറുതെയല്ല നല്ല സുഗന്ധം.

അതുകേട്ടു കാർത്തു ഒന്നുപുഞ്ചിരിച്ചു.