രാഹുലിന്റെ കുഴികൾ 10 [SAiNU] 1158

അപ്പോഴും അവന്റെ കണ്ണുകൾ അമ്മയുടെ നെഞ്ചിൽ തന്നെയായിരുന്നു.

ലേഖക്ക് അറിയാം തന്റെ മകന്റെ ചാട്ടം എങ്ങോട്ടാണെന്ന് എന്തിന് വേണ്ടിയാണെന്നും ഒക്കെ എന്നാലും അവളത് പുറത്ത് കാണിക്കാതെ ഇരുന്നു.

വേണ്ട എന്ന് മനസ്സിനെ പറഞ്ഞു പഠിപ്പിച്ചതാണേലും താൻ അടക്കി പിടിച്ചു വെച്ചിട്ടുള്ളതെല്ലാം ചിലപ്പോ പുറത്തു വന്നേക്കാം അല്ലെങ്കിൽ അവന്റെ മുന്നിൽ താനിതുവരെ കാത്തു വെച്ചതെല്ലാം മറന്നു പോകുമോ എന്നൊരു ഭയം അവളെ വല്ലാതെ വിഷമിപ്പിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു.

ചിലപ്പോ താൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നിടത്തു തന്റെ മനസ്സും മോഹങ്ങളും നിന്നെന്നു വരില്ല എന്ന ഭയവും അവളെ പലകാര്യങ്ങളിൽ നിന്നും പിറകോട്ടു വലിച്ചു

അന്നത്തെ വീട്ടു ജോലിയെല്ലാം തീർന്നു വിശ്രമിക്കാനായി റൂമിലേക്ക്‌ കയറിയതും രാവിലത്തെ രാഹുലിന്റെ മുഖ ഭാഗവും നോട്ടവും അവളുടെ മനസ്സിലേക്ക് ഓടിവന്നു..

എത്ര മറക്കാൻ ശ്രമിച്ചിട്ടും കഴിയാത്ത പൊലെ.

ഇത്രയും നാൾ ഇല്ലാത്ത തരം ചൂഴ്‌ന്നുള്ള നോട്ടവും ഞാൻ ശ്രദ്ധിക്കുമ്പോൾ ഉള്ള ഒഴിഞ്ഞു മാറലും ഇതുവരെ കാണാത്ത ഭാവവും ഓർകുന്തോറും ലേഖയുടെ മുഖം ചുവന്നു തുടുക്കാൻ തുടങ്ങി.

റൂമിലെ അലമാരയുടെ മുന്നിൽ കുറച്ചു നേരം എന്തോ ആലോചിച്ചെന്നപോലെ നിന്ന ലേഖയെ ഞെട്ടിച്ചു കൊണ്ട് രാഹുൽ അങ്ങോട്ടേക്ക് കടന്നു വന്നു.

ലേഖ അവനെ ഒന്ന് നോക്കി

അവന്റെ മുഖം കണ്ടപ്പോൾ എന്തോ ആഗ്രഹിച്ചു വസന്നവനെ പൊലെ തോന്നി

എന്താ മോനെ എന്ന് ചോദിക്കാൻ വാ തുറന്ന ലേഖയെ രാഹുൽ മെല്ലെ പിറകിലൂടെ കെട്ടിപിടിച്ചതും അവളൊന്നു പരിഭ്രമിച്ചു.
അവൾ ആഗ്രഹിച്ചതാണ് എങ്കിലും