രാഹുലിന്റെ കുഴികൾ 10 [SAiNU] 1084

അവൾക്ക് എന്താണ് സംഭവിക്കുന്നത് എന്ന് മനസ്സിലാകുന്നതിന്നു മുന്പേ രാഹുൽ അമ്മയെ കോരിയെടുത്തു ബെഡിലേക് വെക്കുകയായിരുന്നു.

അതോർത്തപ്പോഴേക്കും ലേഖയുടെ കവിളെല്ലാം തുടുത്തു മുഖമാകെ മാറി പോയി.

എന്താ അമ്മേ അമ്മയെന്താ ഇങ്ങിനെ ആലോചിച്ചോണ്ടിരിക്കുന്നെ.

അവന്റെ ചോദ്യത്തിന് എന്തു മറുപടി പറയും എന്നറിയാതെ ലേഖ മൗനം തുടർന്നു.

അവള്ക്ക് എന്തൊക്കെയോ പറയണം എന്നുണ്ടായിരുന്നു വാക്കുകൾ വരാത്തപോലെ അവൾ കൈ മടക്കി നെറ്റിയിൽ വെച്ചോണ്ട് മേലോട്ട് നോക്കി മലർന്നു കിടന്നു.

അമ്മയെന്താ ഒന്നും മിണ്ടാത്തെ അമ്മക്കിഷ്ടമല്ല അല്ലേ.
എന്നുള്ള രാഹുലിന്റെ ചോദ്യം അവളെ വല്ലാതെ കുഴപ്പിച്ചു.

ഇതെല്ലാം എനിക്ക് ഇഷ്ടമാണെന്ന് പറഞ്ഞാൽ രാഹുൽ എന്തു കരുതും അമ്മയൊരു കഴപ്പ് മൂത്ത് ഒരാണിന്റെ സ്പർശനത്തിനായി വെമ്പി കൊണ്ടിരിക്കുയാണന്നു കരുതുമോ.

ഇനി ഇഷ്ടമല്ല എന്ന് പറയുന്നത് താൻ തന്നോട് തന്നെ ചെയുന്ന ദ്രോഹം അല്ലേ.

താനും ആഗ്രഹിച്ചിട്ടില്ലേ ഇവനെ ഒരിക്കലെങ്കിലും ഇതുപോലെ അടുത്ത് കിട്ടണം എന്ന്.

ഞാൻ ആഗ്രഹിച്ചിട്ടില്ലെങ്കിലും എന്റെ ശരീരം അതാഗ്രഹിക്കുന്നില്ലേ.

ഇവന്റെ അച്ഛൻ ഓരോ പ്രാവിശ്യം വന്നുപോകുമ്പോഴും തനിക്കു നൽകികൊണ്ടിരുന്ന സുഖം അദ്ദേഹം പോയി കഴിഞ്ഞും അതാഗ്രഹിച്ചു എത്രയോ നാൾ ഞാൻ ഉറക്കമിളച്ചിട്ടുണ്ട്.

എന്തിനേറെ തന്റെ വിരലുകൾക്ക് പോലും പറയാനുണ്ടാകില്ലേ.

ഇനിയെങ്കിലും ഞങ്ങളെ ഒന്ന് വെറുതെ വീടു എന്ന്.

എന്നൊക്കെ ആലോചിച്ചുകൊണ്ട് ലേഖ കിടന്നു.

ഇനി അമ്മയോട് അനുവാദം ചോദിച്ചിട്ട് കാര്യമില്ല എന്നുമനസ്സിലാക്കിയ രാഹുൽ മെല്ലെ എഴുനേറ്റു കൊണ്ട് അമ്മയെ തന്നെ നോക്കിനിന്നു.