രാഹുലിന്റെ കുഴികൾ 10 [SAiNU] 1084

മുഖത്തും വാക്കുകളിലും അമ്മയുടെ ഗൗരവം നിറച്ചു കൊണ്ട് ലേഖ

 

എന്താണാവോ വരാൻ തോന്നിയെ എന്നുള്ള അമ്മയുടെ ചോദ്യം കേട്ട് രാഹുൽ ഒന്നും മിണ്ടാതെ നില്കുന്നത് കണ്ടു ലേഖക്കു ചിരിവന്നു.

എന്താടാ നിന്റെ നാക്കിറങ്ങി പോയോ.

അമ്മേ അത്.

 

അമ്മയോ അങ്ങിനെ ഒരാൾ ഇവിടെ ഉണ്ടെന്നു വല്ല വിചാരവും ഉണ്ടായിരുന്നോ

 

സോറി.

 

ഹോ അപ്പൊ അറിയാം.

 

അത് പിന്നെ അങ്ങിനെയൊക്കെ.

 

എങ്ങിനെയൊക്കെ പറയെടാ എങ്ങിനെയൊക്കെ.

അല്ല രേഷ്മചേച്ചി.

ഹോ ഇപ്പൊ അവളാണോ കൂട്ട്.

 

അത് പിന്നെ.

 

എന്തു പിന്നെ ദേ ഇതുവരെ ഈ തറവാടിനുമേലെ നിന്റെ അച്ഛനപ്പുപ്പന്മാരായിട്ട് പേര് ദോഷം വരുത്തിയിട്ടില്ല ഇനി എന്റെ മോനായിട്ട് അത് മാറ്റി പറയിക്കുവോ.

 

അമ്മക്കറിയില്ലേ എല്ലാം.

 

എല്ലാം അറിയാമെന്നു വെച്ചു.

നീ പോയിട്ട് രണ്ട് ദിവസമായില്ലേ

ഹ്മ്മ്.

 

ഹോ അപ്പൊ അറിയാം.

എന്നാ എന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കെടാ.

 

എന്ന് പറഞ്ഞതും രാഹുൽ തല മെല്ലെ ഉയർത്തി.

എന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോകി സംസാരിക്കേടാ എന്നുള്ള ലേഖയുടെ സ്വരത്തിൽ ഗൗരവം നിറഞ്ഞിരുന്നു.

 

രാഹുൽ ലേഖയുടെ മുഖത്തിന്‌ നേരെ നോക്കിയതും ലേഖ അവനെ കണ്ണ് തുറുപ്പിച്ചു ഒന്ന് നോകി.

 

അമ്മേ സംഭവിച്ചു പോയി അവരോടുള്ള എന്റെ ആഗ്രഹം അമ്മക്കറിയാവുന്നതല്ലേ.

കരച്ചിലിന്റെ വക്കിലെത്തിയ രാഹുലിനെ അരികിലേക്ക് ഇരുത്തികൊണ്ട് ലേഖ അവന്റെ താടിയിൽ പിടിച്ചു മെല്ലെ ഉയർത്തി.

അയ്യേ കരയാണോ നീ.

പിന്നെ അമ്മയിങ്ങനെയൊക്കെ ചോദിച്ചാൽ..

നീ കാണിച്ചു കൂട്ടുന്നതോ നീ അതെന്താ ഓർക്കാത്തെ.