രാഹുലിന്റെ കുഴികൾ 8 [SAiNU] 340

ഹ്മ്മ് ഈ പറച്ചിലെ ഉണ്ടാകു..

അല്ല ഏട്ടത്തി ഞാൻ വരേണ്ട്..

എനിക്കും ഈ പെണ്ണിനെ മതിയായിട്ടില്ല..

അത് കേട്ട് അവളുടെ ഉള്ളം ഒന്നും കുളിർന്നു..

 

ഹ്മ്മ് പോയല്ലേ പറ്റു..

 

എന്ന് പറയുമ്പോൾ അവളുടെ മുഖത്തെ നിരാശ കണ്ടു രാഹുൽ അവളെ ചേർത്ത് പിടിച്ചോണ്ട് കിടന്നു

 

അവന്റെ മാറിൽ മുഖം പൂഴ്ത്തി കിടക്കുന്ന അവൾക്ക് വല്ലാത്ത അനുഭൂതി തോന്നി..

 

അതെ ചേച്ചിയുടെ വീട്ടിലെ വഴുതന തീർത്തു കളയല്ലേ..
പാവം ചേച്ചിയുടെ അമ്മ നനച്ചു വളർത്തിയതിൽ നിന്നും ഒന്നും തിരിച്ചു കിട്ടാതെ വിഷമിക്ജുന്നുണ്ടാകും.

 

ചി പോടാ ഞാൻ എന്നും ഒന്നും എടുക്കാറില്ല വല്ലപ്പോഴും ഇതുപോലെ സഹിക്കാൻ പറ്റാത്തപ്പോൾ മാത്രമേ എടുക്കാറുള്ളു.

 

ഹ്മ്മ് ഹ്മ്മ് എന്ന്മൂളിക്കൊണ്ട് രാഹുൽ അവളെ തന്റെ മാറിലേക്ക് അമർത്തി കിടന്നു.

 

അതെ ഇതുപോലെ തരേണ്ടത് തന്നാൽ ഞാനെന്തിനാ ആരാന്റെ തൊടിയിലേക്ക് പോകുന്നെ…

 

നീ വിളിച്ചോ ഞാൻ വരാം.

 

ഹ്മ്മ്.

 

എന്ന് ചിണുങ്ങി കൊണ്ട് വിനീത രാഹുലിന്റെ മാറിൽ ഒന്നുകടിച്ചതും അവൻ ചാടികൊണ്ട് എഴുനേറ്റു..

 

അവന്റെ ചാട്ടം കണ്ടു ചിരിയടക്കാൻ ആകാതെ നിൽക്കുന്ന വിനീതയുടെ മുഖം മനസ്സിൽ നിന്നും മാറാത്ത പോലെ തോന്നി..

 

ഡ്രെസ്സെടുത്തണിഞ്ഞു ഇറങ്ങാൻ തുടങ്ങിയപ്പോൾ വിഷമിച്ചു നിൽക്കുന്ന പെണ്ണിനെ നോക്കാൻ കഴിയാതെ രാഹുൽ നടന്നു..

 

കുറച്ചു ദൂരം നടന്നതും രാഹുൽ പിറകിലൊട്ടൊന്നു നോക്കി..

 

വാതിൽ പടിയിൽ ചാരി നിൽക്കുന്ന പെണ്ണിന്റെ മുഖം ഇരുണ്ടു പോയിരുന്നു…