രാജഗുരുവിന്റെ ചില ഉടായിപ്പുകൾ [സ്പൾബർ] 697

 

 

കാമം കൊടുമ്പിരി കൊണ്ട ഗുരു ഒച്ചയുയർത്തി..

 

 

“” ആരാ തോഴീ അവിടെ..?.. എന്താ ഒരു ബഹളം….?”..

 

 

നനഞ്ഞ് കുളിച്ച പൂറുമായി പട്ടുമെത്തയിൽ കിടക്കുന്ന റാണി പുറത്തെ ബഹളം കേട്ട് വിളിച്ച് ചോദിച്ചു… തോഴി വേഗം ചാരിയിട്ട വാതിൽ തുറന്നു..

 

 

“” മഹാറാണീ… അത് രാജഗുരുവും, കുതിരക്കാരൻ വേലുവും വന്നതാ…””..

 

 

തോഴി അകത്തേക്ക് തലയിട്ട് പറഞ്ഞു..

 

 

“” അവരെയിങ്ങോട്ട് കയറ്റി വിട് തോഴീ.. അല്ല.. നീയെന്തിനാ അവിടെ നിൽക്കുന്നത്… ?””..

 

 

“” മഹാറാണീ… അടിയൻ.. രാജൻ പറഞ്ഞു.. ഇവിടുത്തെ അറയിൽ എന്നോടും നിൽക്കാൻ… “..

 

 

“” അത് വേണോ രാജഗുരൂ… ?””..

 

 

റാണി, ഗുരുവിനോട് വിളിച്ച് ചോദിച്ചു..

 

 

“”പാടില്ല മഹാറാണീ… ആരും അറയിൽ പാടില്ല… ഫലം പോകും “..

 

 

രാജഗുരു ചാടി വീണ് പറഞ്ഞു..

 

 

“കേട്ടില്ലേ തോഴീ… തോഴി പൊയ്ക്കോളൂ…””..

 

 

റാണി തീർപ്പ് കൽപിച്ചു..

 

 

“” അത്… മഹാറാണീ… അടിയനോട് രാജൻ പ്രത്യേകം പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്… “..

 

 

തോഴി പോകാനുള്ള ഭാവമില്ല..

 

 

“” എന്നാ തോഴിയൊര് കാര്യം ചെയ്യ്… പുറത്ത് നിന്നോളൂ… വേണേൽ ഞാനകത്തേക്ക് വിളിക്കാം… “..

 

 

രാജഗുരുവിന്റെ ശ്വാസം നേരെ വീണു..

ഈ പൂറി എല്ലാം നശിപ്പിക്കുമെന്ന് ഒരു വേള പേടിച്ചു പോയി.. അയാൾ പരിഹാസത്തോടെ തോഴിയെ നോക്കി ഒന്ന് ചിരിച്ച് അറക്കകത്തേക്ക് കയറി.. പിന്നാലെ വേലുവും..വേലു ഫസ്റ്റ് ടൈമാണ് റാണിയുടെ അറയിൽ.. അതിന്റെ പരിഭ്രമവും അവനുണ്ടായിരുന്നു.. അറയിലെ പീഠത്തിൽ വിശേഷപ്പെട്ട രഹസ്യ മരുന്ന് വെച്ച് ഗുരു അറവാതിലടച്ച് കുറ്റിയിട്ടു.. പിന്നെയാണയാൾ സപ്രമഞ്ചക്കട്ടിലിലേക്ക് നോക്കിയത്.. പട്ടുമെത്തയിൽ ഒരു സ്വർണനാഗംപോലെ ശയിക്കുന്ന മഹാറാണി.. നേർത്ത വെള്ളത്തുണിയിൽ റാണിയുടെ സ്വർണവർണം പോലും പുറത്തേക്ക് കാണാം.. തൂങ്ങിക്കിടന്നാടിയ ഗുരുവിന്റെ ഗദ കുതിച്ചുയർന്നു..