രാജഗുരുവിന്റെ ചില ഉടായിപ്പുകൾ [സ്പൾബർ] 697

രാജഗുരു കരയുന്ന സ്വരത്തിൽ പറഞ്ഞു.. അയാൾ തീർത്തും നിരാശനായിരുന്നു.. റാണിയുടെ പൂറ് തിന്നാമെന്നും, പൂറ്റിലും കൂതിയിലും കുണ്ണ കയറ്റിക്കളിക്കാമെന്നും കരുതി കാത്തിരുന്നത് വെറുതെയായി..

“” എടാ കുണ്ണേ… മഹാറാണിയുടെ ആജ്ഞയനുസരിക്കാൻ നിനക്ക് വയ്യെന്നോ… ?.. കഴുത്തിന് മീതെ തന്റെ തല കാണില്ല… ഇറങ്ങിപ്പോ തായോളീ…””..

റാണി നിലത്ത് നിന്നെണീറ്റ് ഗുരുവിനോട് കയർത്തു..അപ്പഴും വേലുവിന്റെ കുതിരക്കുണ്ണ റാണിയുടെ കയ്യിലായിരുന്നു.. എന്നാൽ രാജഗുരു ത്രസിപ്പിക്കുന്ന ഒരു കാഴ്ച കണ്ട് ഒന്നുലഞ്ഞു പോയി.. റാണി കുന്തിച്ചിരുന്ന സ്ഥലത്ത് ആ തുടുത്ത പൂറ്റിൽ നിന്നൊലിച്ച കൊഴുത്ത വെള്ളം നിലത്ത് തളം കെട്ടിക്കിടക്കുന്നു.. അതിലേക്ക് മുഖം കുത്തിവീഴാൻ അയാൾ ആത്മാർത്ഥമായും കൊതിച്ച് പോയി..

“” ഞാം പോവൂല… “..

രാജഗുരു ശാഠ്യം പിടിച്ച് അവിടെത്തന്നെ നിന്നു…

“” ആരവിടെ… ഈ തായോളിയുടെ തലയരിഞ്ഞ് കുതിരാലയത്തിൽ കൊണ്ട് പോയി പ്രദർശനത്തിന് വെക്കൂ… മഹാറാണിയുടെ ആജ്ഞ ധിക്കരിച്ച ഈ ധിക്കാരിയുടെ ശരീര ഭാഗങ്ങൾ വേട്ടപ്പട്ടികൾക്ക് ഭക്ഷണമാവട്ടെ… “”…

റാണിയുടെ കല്ല് പിളർക്കും ആജ്ഞ കേട്ട് ഗുരു വിറച്ച് പോയി.. കുണ്ണ പൂറ്റിൽ കയറ്റുന്നതിനേക്കാൾ മുഖ്യം സ്വന്തം ജീവൻ തന്നെ.. റാണി ചീറ്റിച്ച മദജലത്തിലേക്ക് സർവ്വതും നഷ്ടപ്പെട്ടവനെ പോലെ ഒന്ന് നോക്കി, നടയിൽ തൂങ്ങിക്കിടക്കുന്ന പെരും കുണ്ണയും ആട്ടി ഗുരു നിരാശയോടെ തിരിഞ്ഞു..പിന്നെ വേലുവിനെ പകയോടെയൊന്ന് നോക്കി.. ഞാനെന്ത് ചെയ്യാനാ ഏട്ടാ എന്ന മട്ടിൽ വേലു നിന്നു..