രാജേഷിന്റെ വാണ റാണി 9 [Saji] [Fan Edition] 230

അങ്ങനെ ഞങ്ങളുടെ ഭക്ഷണംകഴിയ്ക്കല് കഴിഞ്ഞ് കൈകഴുകി സി റ്റൗട്ടിലേക്ക് പോന്നു. മുത്തശ്ശി അപ്പോഴേക്കും കിടക്കാൻ പോയിരുന്നു
അമ്മ പാത്രങ്ങളൊക്കെ കഴുകി ഒതുക്കി ഞങ്ങളുടെ അടുത്തേക്ക് വ
ന്നു.
രാജേഷ്:”വൈശാഖെ നീ പോയി റെഡിയാവ് സമയം രണ്ടരയായി മൂ
ന്ന്മണിക്ക് നമുക്കിവിടന്ന് പുറപ്പെടണം”

അമ്മ:”എന്നാ നീ വേഗം ഡ്രെസ്സ് മാറ്റ് പോയിട്ട്”

സംഗതി ഏകദേശം പോകാനുള്ള സമയമായിട്ടുണ്ട്, എങ്കിലും അവർ ക്കെന്തെങ്കിലും ചെറുതായി ഒപ്പിക്കാനായിരിക്കും എന്നെ പറഞ്ഞു വി
ട്ടത് എന്ന് തോന്നുന്നു. പകലായത് കൊണ്ട് കാര്യമായിട്ടൊന്നും നടക്കി
ല്ല രണ്ടുപേർക്കും. അയൽവാസികളൊക്കെ വീടിന്റെ വലതുഭാഗത്ത് ഒരു തെങ്ങിൻ തോപ്പ് കഴിഞ്ഞിട്ടായത്കൊണ്ട് അവരെപേടിക്കാനില്ല. ഞങ്ങളുടെ വീട് നിൽക്കുന്നപറമ്പ് അവസാനമാണ്. പിന്നെ കുറെ പാ ടങ്ങളും പാടങ്ങളുടെ നടുക്കായി ഒരു തോടും പോകുന്നുണ്ട്. ആഭാഗ ങ്ങളിലൊന്നും ഒറ്റ വീട്പോലുമില്ല. മെയിൻ റോഡിൽനിന്ന് ഞങ്ങളുടെ വീട്ടിലേക്ക് മാത്രം ഒരു പോക്കറ്റ്റോഡുണ്ട്, അത് ഏകദേശം ഒരു ഇരു ന്നൂറ് മീറ്ററോളം കാണും. ഞങ്ങളല്ലാതെ വേറെയാരും ആ റോഡ് ഉപ യോഗിക്കാറില്ല.

ഞാൻ റൂമിൽ കയറി ഡ്രെസ്സ്ചെയ്ഞ്ച് ചെയ്യാൻ തുടങ്ങി. അപ്പൊ സി റ്റൗട്ടിൽ നിന്ന് ചെറുതായി സംസാരം കേൾക്കാൻ തുടങ്ങി.

രാജേഷ്:”ഉഫ്…ഐഷൂ നിന്നെ ചുരിദാറില് ഞാൻ ആദ്യായിട്ട് കാണുക യാ..എജ്ജാതി എടുപ്പാണ് നിന്റെ മുലയും കുണ്ടിയും, കണ്ടിട്ട് കണ്ട്രോ
ള് പോകുന്നു…”

അമ്മ:”ശ്…ശ്..പതുക്കെ പറയ് രാജൂ..വൈശാഖിന്റെ റൂമാണിത് അവ ൻ കേൾക്കും”

രാജേഷ്:”അയ്യോ! ഞാൻ വിചാരിച്ചു അകത്തായിരിക്കും അവന്റെ റൂ
മെന്ന്, അവൻ കേട്ടിട്ടുണ്ടാകുമോ ഇനി…ഏയ് കേൾക്കാൻ വഴിയില്ല
ഞാൻ അധികം ശബ്ദത്തിലല്ല പറഞ്ഞത്”

അമ്മ:”കേട്ടിട്ടില്ലെന്ന് വിചാരിക്കാം…പിന്നേ നീ ഇനി കൂടുതൽ കെയർ
ഫുള്ളാകണം. സനീഷേട്ടൻ ഇന്നെത്തിയാൽ പിന്നെ ഞാൻ നിന്നെ അ
ധികം മൈന്റ് ചെയ്യില്ല, നീയും അതുപോലെതന്നെയാകണം…നിന്റെ
ഡബ്ൾ മീനിങുള്ള സംസാരം കഴിവതും ഒഴിവാക്കുക. എന്ന് വച്ച് നീ ഇവിടെ വരാതിരിക്കരുത്, എനിക്ക് ഇടയ്ക്ക് നിന്നെ കാണണം, കേട്ടോ
ടാ പൊട്ടാ…”

രാജേഷ്:”ആ കാര്യത്തില് എന്റെ ഐഷു ഒരു പേടിയും പേടിക്കേണ്ട
ചേട്ടൻ വന്നാൽ പിന്നെ ഞാൻ വേറൊരാളായിരിക്കും ഇത് സത്യം”

അവർ ഇനിയെന്തെങ്കിലും പറയുന്നതിന് മുന്നേ ഞാൻ എന്റെ റൂമി ന്റെ വാതിൽ കുറച്ച് ശക്തിയിൽ അടച്ച് സിറ്റൗട്ടിലേക്ക് പോന്നു. ആ ശബ്ദം കേട്ടിട്ട് അവർ അകന്നിരുന്നോട്ടെ എന്ന് ഞാൻ വിചാരിച്ചു.
സിറ്റൗട്ടിലെത്തിയപ്പോൾ രണ്ടുപേരും മര്യാദക്കാരായി ലോംങ് ചെയ
റിന്റെ രണ്ടുതലപ്പത്ത് ഇരിക്കുന്നുണ്ട്.

അവർ സംസാരിക്കുന്നുണ്ടെങ്കിലും അത് വേറെന്തൊക്കെയോ ലോ കകാര്യങ്ങളാണ്…എന്നെ കണ്ടയുടൻ രാജേഷ് പോകാൻ വേണ്ടി എ
ഴുന്നേറ്റു. സമയം ഏകദേശം മൂന്ന്മണി ആയിട്ടുണ്ട്.