രാജി രാത്രികളുടെ രാജകുമാരി 8 [Smitha] 354

“രണ്ട്…ഞാന്‍ നോയമ്പിലൊന്നും അല്ലുവ്വേ! ഇച്ചിരെ എനിക്കും കിട്ടിയാ പുളിക്കത്തൊന്നുവില്ല!!”

രാജി ഭയപ്പെട്ട്, അട്ഭുതപ്പെട്ട് പദ്മനാഭനെ നോക്കി.

“ഫ്രാന്‍സീ നീ…”

“നീയെന്നാടാ എന്നെ ഒരു മാതിരി നോട്ടം നോക്കുന്നെ?”

ഫ്രാന്‍സീസ് വീണ്ടും ഉച്ചത്തില്‍ ചിരിച്ചു.

“ഇവള് നിന്‍റെ വീട്ടില്‍ വന്ന ദിവസം തന്നെ കുറി വരച്ച് വെച്ചേക്കുന്നതാ! കൊറേ എണ്ണത്തിനെ ഫ്രാന്‍സി പൂശീട്ടൊണ്ട്…എന്നാ അവളുമാരുടെ ഒരുത്തീടെയും മൊഖോം കുണ്ടീം മൊലേം ഒന്ന് കണ്ട് എന്‍റെ വാ തുറന്നു മലച്ചിട്ടില്ല. പക്ഷെ ഇവള്…”

ഫ്രാന്‍സി അല്‍പ്പം കൂടി മുമ്പോട്ട്‌ വന്നു.

രാജി ഉടനെ തന്നെ പദ്മനാഭന്‍റെ പിമ്പിലേക്ക് മാറി.

“ഇവളല്ലേ അസ്സല് പെണ്ണ്!”

അവളുടെ കയ്യില്‍ പിടിച്ച് ഒന്ന് അമര്‍ത്തി.
രാജി പെട്ടെന്ന് അയാളുടെ പിടി വിടുവിച്ചു.

“കാണുന്ന മാത്രയില്‍ തന്നെ എന്നെപ്പോലുള്ള വെടിക്കാരുടെ ചോര തിളപ്പിക്കുന്ന ഊക്കന്‍ ചരക്ക്! ഒന്ന് കണ്ടു കഴിഞ്ഞാ കിട്ടുന്നോടം വരെ ഒറക്കം കളയുന്ന ആനമയക്കി എനം… “

രാജിയെപ്പറ്റി ഫ്രാന്‍സീസ് പറയുന്ന ഓരോ അശ്ലീലത്തോടും പ്രതികരിക്കാനാവാതെ പദ്മനാഭന്‍ നിന്നുരുകി.
ഇപ്പോള്‍ അവന്‍റെ സമയമാണ്.
മറുത്തോ എതിര്‍ത്തോ എന്തെങ്കിലും പറഞ്ഞാല്‍ പിടിവിട്ടുപോകും.
പിടിവിട്ടുപോകും എന്ന് പറഞ്ഞാല്‍ തലയ്ക്ക് വിലങ്ങനെ ചുറ്റിക കൊണ്ട് ഒരടി കിട്ടിയാല്‍ എങ്ങനെയിരിക്കും?
അതിനേക്കാള്‍ വിപത്ത് ക്ഷണിച്ചു വരുത്തുന്ന തരം പ്രശ്നങ്ങള്‍ക്ക് വിധേയപ്പെടെണ്ടി വരും!

“നീയൊന്ന് ഓര്‍ത്തെ പപ്പാ…”

ഫ്രാന്‍സി പ്രഭാഷണം തുടരുകയാണ്.

“എടാ ഒടേതമ്പുരാന്‍ നിന്‍റെ മരുമോള്‍ക്ക് ഇത്രേം കഴപ്പിക്കുന്ന രീതീല്‍ മൊലേം കുണ്ടീം ഒക്കെ കൊടുത്തില്ലേ? നമ്മക്ക് ഒത്തിരി സമ്പത്ത് കിട്ടുമ്പം നമ്മള് എന്നാ ചെയ്യണം? ഇല്ലാത്തോന് ഒരോഹരി കൊടുക്കണ്ടേ? അല്ലാതെ ആക്രാന്തം മൂത്ത് ഒറ്റയ്ക്ക് തിന്നുവാണോ വേണ്ടത്? ഒറ്റയ്ക്ക് ഒള്ളത് മൊത്തം തിന്നാ പപ്പാ നീ അജീര്‍ണ്ണം പിടിച്ച് തീരത്തെ ഉള്ളു കേട്ടോ! ഞാന്‍ പറഞ്ഞില്ലാന്നു വേണ്ട!”

“അച്ഛാ! വാ! പോകാം?”

“എന്തോ? എങ്ങനെ?”

സുരാജ് വെഞ്ഞാറമമൂട് ശൈലിയില്‍ ഫ്രാന്‍സീസ് രാജിയോടു ചോദിച്ചു.

“പോകാന്നോ? എങ്ങോട്ട്? അമ്മായി അപ്പനും മരുമോളും ആയി ഇനി നിങ്ങള് വീട്ടിലേക്ക് ചെന്നു കേറൂന്ന് പുന്നാരമോള് സ്വപ്നം കാണണ്ട! ഈ കരെടെ നടുക്ക്