ഞാൻ ഉടൻ തന്നെ വിവേകിനെ വിളിചച്ചിട്ട് പറഞ്ഞു “ എടാ, വീടിന് അടുത്തുള്ള അനിത ആന്റി ഇവിടെ നിൽപ്പുണ്ട്. എന്നെ കണ്ടോ എന്ന് അറിയില്ല. ഏതായാലും ഞാൻ തിരിച്ചു വീട്ടിൽ പോകുവാണ് “
ഭാഗ്യത്തിന് പെട്ടന്ന് ബസ് കിട്ടി. വീട്ടിൽ എത്തിയിട്ടും എനിക്ക് ഒരു മനസമാധാനം കിട്ടിയില്ല.അവർ എന്നെ കണ്ടിട്ടുണ്ടാവില്ല എന്നു സ്വയം ആശ്വസിച്ചു ഞാൻ ഇരുന്നു.
ഒരാഴ്ച കടന്ന് പോയി. ഒരു ദിവസം രാവിലെ അനിത ആന്റിയുടെ ശബ്ദം കേട്ടാണ് ഞാൻ എഴുന്നേൽക്കുന്നത്.
അനിത : നീ എന്താണ് രമ്യയെ ജോലിക്കു ഒന്നും വിടാത്തത്
അമ്മ: അതിന് അവൾക്ക് താല്പര്യം വേണ്ടേ. പഠിക്കുവാനും വയ്യ, ജോലിക്കും പോകുവാൻ വയ്യ. ഞാൻ പറഞ്ഞു മടുത്തു.നിനക്ക് പറ്റുമെങ്കിൽ ഒരു ജോലി മേടിച്ചു കൊടുക്ക്. പക്ഷെ അവൾ വരില്ല
അനിത: നീ വിഷമിക്കേണ്ട. അവളുടെ കാര്യം ഞാൻ ഏറ്റു. അവൾ എവിടെ? എഴുന്നേറ്റില്ലേ?
അമ്മ: ഇല്ല. ഉറക്കമാണ്
അനിത: സാരമില്ല, ഞാൻ അവളുടെ റൂമിൽ പോയി കണ്ടോളാം
അയ്യോ, ഇപ്പോൾ ആന്റി എന്റെ റൂമിൽ വരുമല്ലോ. ഇവരെ എങ്ങനെ ഫേസ് ചെയ്യും. ഓടി ബാത്‌റൂമിൽ കയറാം എന്ന് വിചാരിച്ചു എഴുന്നേറ്റപ്പോഴേക്കും അവർ എന്റെ റൂമിൽ എത്തി കഴിഞ്ഞിരുന്നു.
ഉറങ്ങുമ്പോൾ ഞാൻ ഷർട്ടും പാവാടയുമാണ് ഇടാറുള്ളത്. ഒറ്റക്ക് കിടക്കുന്നതിനാൽ അടിയിൽ ഒന്നും ഇടാറില്ല.
അവർ വന്നപ്പോൾ ഞാൻ എഴുന്നേറ്റു. എന്റെ ഷർട്ടിന്റെ മുകളിലത്തെ രണ്ട് ബട്ടൻസ് ഇട്ടിട്ടില്ലായിരുന്നു.
ഇടുന്നതിനു മുൻപേ അവർ മുൻപിൽ എത്തി
അനിത: എന്താടി എഴുന്നേറ്റതേ ഒള്ളോ?
ഇന്ന് ടൗണിൽ എങ്ങും പോകണ്ടേ?
അമ്മ കേൾക്കാതിരിക്കാൻ പതുക്കെ ആണ് ചോദിച്ചത്.
എന്നാൽ ഞാൻ ശെരിക്കും ഞെട്ടി. ഇവർ കണ്ടില്ല എന്ന ആശ്വാസത്തിലാണ് ഞാൻ ഇരുന്നത്.
നല്ല തീം അടുത്ത പാർട്ടിനു കാത്തിരിക്കുന്നു
തുടക്കമാണ്, വെറൈറ്റി subject ആണെന്ന് തോനുന്നു അടുത്ത പാർട്ട് വരട്ടെ
Waiting for next part…
Plz publish as soon as possible