🩵രമ്യേച്ചി 1 [ഷാൻ] 505

അവൾ പതിവ് പോലെ ബസ്സിറങ്ങി വീട്ടിലേക്ക് നടന്നു.
വീട്ടിലെത്തിയവൾ ഉള്ളിലേക്ക് കടക്കാൻ നേരം
കുറച്ചാളുകളുടടെ സംസാരം കേട്ട് തിരിഞ്ഞ് നോക്കി.മുന്നിലെ വീട്ടിൽ
കുറച്ചാളുകൾ സാധനങ്ങൾ ഇറക്കി വെക്കുന്നു.
പുതിയ താമസക്കാരായിരിക്കും. അവൾ ആലോചിച്ചു.
തിരിയാൻ നേരം അവൾ പെട്ടെന്ന് എന്തോ കണ്ടപോലെ.. അവിടെ തന്നെ നിന്നു.

അവളുടെ കണ്ണുകൾ വിടർന്നു.
പൂറിൽ ചെറിയൊരു തരിപ്പനുഭവപ്പെട്ടു.

സുന്ദരനായൊരു പയ്യൻ അവിടെ സാധനങ്ങൾ ഇറക്കാൻ പണിക്കാരെ സഹായിക്കുന്നു.
കണ്ടിട്ട് തന്നെക്കാൾ പ്രായം കുറവാണെന്നു തോന്നുന്നു. അവൾ ചിന്തിച്ചു.

അവനെ കണ്ടപ്പോൾ തന്നെ അവൾക്ക് ചെറിയൊരിഷ്ട്ടം തോന്നി. അതിനേക്കാളേറെ അവൾക്ക് വല്ലാത്തൊരു കാമവും അനുഭവപ്പെട്ടു.

സാധരണയിൽ തനിക്കിങ്ങനെയൊന്നും ഉണ്ടാകാറില്ലെന്നും പിന്നെ എന്ത് പറ്റിയൊന്നും അവൾ ആലോചിക്കാതിരുന്നില്ല.

അവൾ അകത്തേക്ക് പോയി.

അമ്മയോട് കാര്യങ്ങൾ തിരക്കി.
അവിടെ അവനെ കൂടാതെ അവന്റുമ്മയും ഉപ്പയും ഒരനിയത്തിയും ഉണ്ടെന്ന് മനസ്സിലാക്കാൻ സാധിച്ചു.

രമ്യയും അവളുടെ അമ്മയും കൂടെ അവരെ പോയൊന്നു പരിചയപ്പെട്ടു.
അപ്പോയവനെ അവിടെ എങ്ങും കണ്ടില്ല.

അവനെ കണ്ടതിന് ശേഷം രമ്യയുടെ ദിവസങ്ങൾക്ക് പുതിയൊരു താളം ലഭിച്ചു. അവൾ സ്ഥിരമായി പോകാത്ത സമയങ്ങളിൽ പോലും വീട്ടുമുറ്റത്തേക്ക് എത്തിനോക്കി. അവനോടു സംസാരിക്കാൻ ഒരു അവസരത്തിനായി അവൾ കാത്തിരുന്നു.
ഒരു ദിവസം രാവിലെ, രമ്യയുടെ ആഗ്രഹം സഫലമായി.

രാവിലെ, രമ്യ പൂച്ചെടികൾക്ക് വെള്ളം നനയ്ക്കുകയായിരുന്നു. പുതിയ വീട്ടിലെ ആ പയ്യൻ, തന്റെ പേര് ഷാൻ ആണെന്ന് അവൾ പിന്നീട് അറിഞ്ഞു, ബൈക്കിൽ എങ്ങോട്ടോ പോകാനായി ഗേറ്റിനടുത്ത് വന്നു നിന്നു.
അവൻ ഹെൽമെറ്റ് വയ്ക്കുന്നതിനിടയിൽ രമ്യയെ നോക്കി ചെറുതായി പുഞ്ചിരിച്ചു. ആ പുഞ്ചിരി രമ്യയുടെ നെഞ്ചിടിപ്പ് കൂട്ടി. അവൾ തിരിച്ച് പുഞ്ചിരിക്കാൻ ശ്രമിച്ചെങ്കിലും ഒരു ചെറിയ നാണം അവളെ പിടിച്ചുനിർത്തി.
“ഹായ്… ഞാനിവിടെ പുതിയതാണ്. എന്റെ പേര് ഷാൻ” അവൻ ബൈക്കിലിരുന്ന് തന്നെ പറഞ്ഞു. ശബ്ദത്തിൽ ഒരു മാന്യതയും ഒരല്പം ആകാംഷയുമുണ്ടായിരുന്നു.
രമ്യയുടെ വാക്കുകൾ തൊണ്ടയിൽ കുരുങ്ങി. എങ്കിലും അവൾ സ്വയം നിയന്ത്രിച്ച് മറുപടി പറഞ്ഞു:
“ഹായ് ഷാൻ, ഞാൻ രമ്യ.