രണ്ടാം യാമത്തിലെ പൂനിലാവ് 1 [സ്പൾബർ] 204

കത്തി അവരുടെ മുഖത്തിന് നേരെ പിടിച്ചുകൊണ്ട് മുരളി മുരണ്ടു.
തമ്പുരാട്ടി പണിപ്പെട്ട് കിടക്കയിൽ എഴുന്നേറ്റിരുന്നു. കവിൾ നീര് വെക്കുന്നുണ്ടെന്നവർക്ക് തോന്നി.

“ഇനി നിനക്ക് തുണിയൊന്നും വേണ്ട… അഴിച്ച് മാറ്റ് എല്ലാം…”

അവന്റെ കയ്യിലെ വെട്ടിത്തിളങ്ങുന്ന കത്തിയിലേക്ക് തമ്പുരാട്ടി പേടിയോടെ നോക്കി.

“നിങ്ങൾക്കെന്ത് വേണേലും ഞാൻ തരാം… അതിനെന്നെ നിർബന്ധിക്കരുത്… എനിക്കത് കഴിയില്ല… ഇന്ന് വരെ ഞാനങ്ങിനെ ചെയ്തിട്ടില്ല… എന്റെ ഭർത്താവല്ലാതെ വേറാരുമായും…..”

തമ്പുരാട്ടി കിടക്കയിലിരുന്ന് കരഞ്ഞു.

“അപ്പോ നീ അഴിക്കില്ല… ശരി… ഞാനഴിക്കാം… എനിക്കിതൊക്കെ ഇഷ്ടമാടീ…”

ഒരു കള്ളന്റെ മുൻപിൽ താൻ നഗ്നയായിപ്പോകുമോ എന്ന പേടിയിൽ തമ്പുരാട്ടി പേടിയോടെ ഇരുന്നു.

🌹

ഹലോ ഗയ്സ്…
ഇത്രനേരം വായിച്ചത് മറക്കാതിരുക്കുക. ഇത്തരുണത്തിൽ ഇവരാരാണെന്നും, എന്താണെന്നും ഒന്നോടിച്ച് പറയാം. തമ്പുരാട്ടി പേടിച്ച് വിറച്ചിരിക്കുകയാണ്. അവരുടെ പേടി നമുക്ക് മാറ്റേണ്ടതുണ്ട്.

പ്രശസ്ഥമായ ഇല്ലത്തെ ഇപ്പോഴത്തെ തമ്പുരാട്ടിയാണ് യമുന. നാൽപ്പത്തെട്ട് വയസുണ്ടവർക്ക്. ഭർത്താവ് വിഷ്ണു നമ്പൂതിരി. അറുപത് വയസ്.
ഈ കൂറ്റൻ നാല്കെട്ടും, നാല്തലമുറക്ക് ഇരുന്നുണ്ണാൻ മാത്രമുള്ള വസ്തുവകകളും യമുനക്ക് പാരമ്പര്യമായി കിട്ടിയതാണ്. വിഷ്ണു നമ്പൂതിരി ഒരു ക്ഷയിച്ച ഇല്ലത്തെ അവസാന കണ്ണിയാണ്.

കുടുംബ ക്ഷേത്രത്തിൽ ഒരു വിശേഷാൽ പൂജ ചെയ്യാൻ വന്ന വിഷ്ണുവിനെ, യമുന കാണുകയും അവനിൽ അനുരാഗയുക്തയാവുകയുമായിരുന്നു.

അന്നന്നത്തെ ജീവിതച്ചെലവുകൾക്കായി അമ്പലങ്ങൾ തോറും കയറിയിറങ്ങി പൂജ ചെയ്യുന്ന ഒരു നമ്പൂരിയെകൊണ്ട് മകളെ വേളി കഴിപ്പിക്കാൻ യമുനയുടെ അഛൻ തയ്യാറായില്ല.
വിഷ്ണുവിന്റെ സൗന്ദര്യത്തിലും, ആരോഗ്യത്തിലും ആകൃഷ്ടയായ യമുന അവനെയല്ലാതെ വേറാരെയും വേളി കഴിക്കില്ലെന്ന് വാശി പിടിച്ചു.