രണ്ടാം യാമത്തിലെ പൂനിലാവ് 2 [സ്പൾബർ] 1607

“നീ പറഞ്ഞില്ലേ… എന്റെ… ഇവിടെ.. ഏത്… നിറമാണെന്ന് പറഞ്ഞ്… തർക്കമാണെന്ന്… അപ്പോ… നീയെന്ത് പറയും… ?”

സ്വന്തം മുലകൾക്ക് നേരെ നോക്കി
വിക്കിവിക്കിയുള്ള തമ്പുരാട്ടിയുടെ ചോദ്യം കേട്ട് മുരളിയൊന്ന് സംശയിച്ചു. ഇതവർ നേരത്തേ ചോദിച്ചതല്ലേ… താനതിന് ഉത്തരവും പറഞ്ഞതാണ്. വീണ്ടുമെന്തിന്… ?

“പറയെടാ…”

ഇപ്പോൾ മുരളി ശരിക്കും ഞെട്ടിപ്പോയി. പ്രണയാർദ്രയായൊരു കാമുകിയുടെ ഭാവമാണ് ഇപ്പോൾ തമ്പുരാട്ടിയുടെ മുഖത്തവന് കാണാൻ കഴിഞ്ഞത്.

“തമ്പുരാട്ടീ… ഞാൻ…”

പേടിയോടെ മുരളി നിർത്തി.

“നീ പറയെടാ… അപ്പോ അവരോട് നീയെന്ത് പറയും… ?”

“അത്… ഞാൻ… ഞാനൊന്നും.. പറയാറില്ല…”

“എന്താ നീയൊന്നും പറയാതിരുന്നേ..?”

“അത്… ഞാൻ… കാണാതെ..എങ്ങിനെ.?”

“ഇപ്പഴോ… ഇനി നീയെന്താ അവരോട് പറയുക…?”

മുരളി കസേരയിൽ നിന്നും നിലത്തേക്ക് വഴുതിവീണു. മുന്നിൽ കാണുന്ന കാഴ്ചയിലേക്കവൻ തുറിച്ച് നോക്കി. കണ്ടത് വിശ്വസിക്കാനാവാതെ,
കൈകാലുകൾക്ക്‌ ബലം നഷ്ടപ്പെട്ട് അവൻ നിലത്ത് കുഴഞ്ഞിരുന്നു.

പുറത്തൂടെ പുതച്ച് മുലകൾ മൂടിയിരുന്ന തോർത്ത്മുണ്ട് യമുന കിടക്കയിലേക്കിട്ടിരിന്നു.

തനിത്തങ്കത്തിന്റെ നിറമുള്ള, മാംസധാരാളിത്തം കൊണ്ട് മാത്രം അൽപം ചാഞ്ഞ,വലിയ ഉരുണ്ട മുലകൾ, ഒരു പൊട്ടനെപ്പോലെ മുരളി നോക്കി.
യമുന രണ്ട് മുലകളും മുന്നോട്ട് തള്ളി ഉയർത്തിപ്പിടിച്ചു.

“ഇനി നീ എന്ത് പറയും അവരോട്… ?”

മുറിയിലെ ബൾബിന്റെ വെളിച്ചത്തിൽ മുരളി കണ്ടു…
ഇളം പിങ്ക് നിറത്തിൽ പുറത്തേക്ക് തള്ളി നിൽക്കുന്ന വലിയ മുലഞെട്ടുകൾ.. അതിന് ചുറ്റുമുള്ള വട്ടവും പിങ്ക് നിറം തന്നെയാണ്.
അഞ്ചാറെണ്ണത്തിനെ പൂശിയിട്ടുണ്ടെങ്കിലും അവരുടെയെല്ലാം മുല ഞെട്ടുകൾ കറുത്തിട്ടായിരുന്നു. ഞെട്ടുകൾക്ക് ഇത്രയും വലിപ്പവും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല.

The Author

Spulber

61 Comments

Add a Comment
  1. മുലക്കൊതിയൻ

    സൂപ്പർ സാഹിത്യം. നമിച്ചു സഹോദരാ.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *