രണ്ടാം യാമത്തിലെ പൂനിലാവ് 2 [സ്പൾബർ] 1607

നിഷ്കളങ്കനെന്ന് തോന്നിക്കുന്ന മുരളിയിൽ നിന്നും വരുന്ന അത്തരം വാക്കുകൾ യമുനയുടെ പൂറിനെ നിർത്താതെ ഒലിപ്പിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.
അവൾ നിൽക്കാൻ ത്രാണിയില്ലാതെ വിടർന്ന ചന്തികൾ കിടക്കയിലേക്ക് വെച്ചിരുന്നു. ഇരുഭാഗത്തേക്കും ഒഴുകിപ്പരന്ന ചന്തിയിലേക്ക് മുരളി കൊതിയോടെ നോക്കി.

കുറേ നേരമായി യമുനയുടെ പൂറിൽ നിന്നും നിർത്താതെ ഒഴുകിയിറങ്ങുകയാണ്.ഇതൊന്നും ശീലമില്ലാത്തത് കൊണ്ടാവാം, അവൾ ചെറുതായി തളർന്നിരുന്നു. എങ്കിലും ഇനിയും പലകാര്യങ്ങളും അവൾക്കറിയാനുണ്ട്. തമ്പുരാൻ പള്ളിയുറക്കമുണരാൻ ഇനി അധികം സമയമില്ല.
അതിന് മുൻപ്……

തമ്പുരാട്ടി തന്നെ ശിക്ഷിക്കാതെ വെറുതേ വിടുമെന്ന് മുരളിക്കുറപ്പായി. എങ്കിലും തന്നെക്കൊണ്ടവർ കടി മാറ്റിക്കളയും എന്നൊന്നും അവൻ ചിന്തിച്ചതേയില്ല.
എന്നാലും ഈ അസുഭദൃശ്യവിരുന്ന് തന്നെ തനിക്ക് ജീവിതകാലം മുഴുവൻ ഓർമ്മിക്കാനുള്ളതുണ്ട്. ഇനി തനിക്കിവിടുത്തെ പൊന്നും, പണ്ടവും ഒന്നും വേണ്ട.. ഒരു നാട് മുഴുവൻ കൊതിയോടെ നോക്കി ആത്മരതിയടയുന്ന മധുരമാംസക്കനിയാണ് തന്റെ മുന്നിൽ ഉടുതുണിയില്ലാതെ ഇരിക്കുന്നത്. ഇതിപരം എന്തമൂല്യവസ്തുവാണ് ഈ ഇല്ലത്തുള്ളത്… ?
ഇല്ല… വേറൊന്നില്ല… തമ്പുരാട്ടിയേക്കാൾ വിലപിടിപ്പുള്ളതായി ഇവിടെ വേറൊന്നും തന്നെയില്ല.

മതി… തനിക്കിത്രയും മതി…
തമ്പുരാട്ടിയുടെ മുലഞെട്ടിന്റെ നിറം പറഞ്ഞും, അവരുടെ പൂറിന്റെ ഉന്തൽ പറഞ്ഞും കോൾമയിർ കൊള്ളുന്ന മൈരന്മാർ അറിയുന്നില്ലല്ലോ,ഞാനിതെല്ലാം നേരിൽ കണ്ടിട്ടുണ്ടെന്ന്..
ഇനി തമ്പുരാട്ടി ഇവിടുന്ന് തന്നെ പോകാൻ അനുവദിച്ചാൽ മാത്രം മതി. ചോദിച്ച് നോക്കാം.. അവരുടെ മനസലിഞ്ഞിട്ടുണ്ടെന്ന് തോന്നുന്നു.

The Author

Spulber

61 Comments

Add a Comment
  1. മുലക്കൊതിയൻ

    സൂപ്പർ സാഹിത്യം. നമിച്ചു സഹോദരാ.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *