“പിന്നെ നീയെന്താടാ പറഞ്ഞത്… ?
എന്നെ നിന്റെ മുഖത്തിരുത്തി എന്റെ പൂറ് തിന്നുമെന്നോ… ?
അതെങ്ങിനെയാടാ… ?
അതെനിക്ക് ഇത് വരെ അറിയില്ല.. നീയൊന്ന് പറഞ്ഞ് താ..”
എങ്ങനേലും രക്ഷപ്പെടാൻ വേണ്ടി അവരുടെ കാലിലേക്ക് വീഴാനൊരുങ്ങിയ മുരളി ഇപ്പോഴാണ് ഞെട്ടിത്തരിച്ച് പോയത്.
എന്റീശ്വരാ… ഇതൊക്കെ താനവരോട് പറഞ്ഞത് തന്നെയാണോ… ? എന്തിനാണതൊക്കെ പറയാൻ പോയത്..?
ഒന്നും വേണ്ടായിരുന്നു..
വന്ന കാര്യം വൃത്തിയായി ചെയ്ത് പോയാൽ മതിയായിരുന്നു.
അപ്പോഴത്തെ കഴപ്പ്… അല്ലാതെന്ത് പറയാൻ…
“പറയെടാ കുട്ടാ… തമ്പുരാട്ടിക്ക് അതൊന്നും അറിയില്ലെടാ…”
ചിണുങ്ങിക്കൊണ്ട് പറയുന്നത് യമുനത്തമ്പുരാട്ടി തന്നെയാണെന്ന് മുരളിക്കുറപ്പായി.
പക്ഷേ, അവർക്കതറിയില്ലെന്ന് പറഞ്ഞത് അവൻ വിശ്വസിച്ചില്ല.
തമ്പുരാന് ഊക്കിന്റെ പ്രായം കഴിഞ്ഞെന്നവനറിയാം..
എന്നാലും ഈ വെണ്ണക്കട്ടി വേറെ കാളക്കൂറ്റൻമാരെ തേടിപ്പിടിക്കാതിരിക്കില്ല. തന്റെ നിഗമനം ശരിയാണെങ്കിൽ എന്നും ഇവർക്ക് ഊക്ക് കിട്ടിക്കൊണ്ടിരിക്കണം. അതിനുള്ള ആളുകളും ഇവരുടെ കയ്യിലുണ്ടാവും… ഇവരെ കിട്ടിയാൽ മുഖത്തേക്ക് കയറ്റിയിരുത്തി പൂറ് തിന്നില്ലെങ്കിൽ അവൻ മനുഷ്യനല്ലാതിരിക്കണം.അഭൗമ സുഗന്ധം പ്രസരിക്കുന്ന ഇവരുടെ പൂറൊന്ന് നക്കാതെ ഇവരെ ഊക്കാൻ ആണായിപ്പിറന്നവന് കഴിയില്ല..
എന്തിനേറെ, ഇവരുടെ തൂങ്ങിക്കിടക്കുന്ന കന്ത് കണ്ടാലറിയില്ലേ, നിത്യവും അത് ചപ്പി വലിക്കുന്നുണ്ടെന്ന്.
എന്നിട്ട് പറയുന്നത് കേട്ടില്ലേ… അവർക്കത് അറിയില്ലെന്ന്.
കിടക്കയിൽ ചന്തിയമർത്തിയിരിക്കുന്ന യമുന കോരിത്തരിപ്പോടെ കാതോർക്കുകയാണ്… മുരളി പറയുന്നത് കേൾക്കാൻ… അവളുടെ വന്യമായ ചിന്തകളിൽ പോലുമില്ലാത്ത കാര്യമാണത്.
അതെങ്ങിനെയാവും… ?
polichuu sper
സൂപ്പർ സാഹിത്യം. നമിച്ചു സഹോദരാ.