വസ്ത്രം ധരിച്ച് പോലും ഒരന്യപുരുഷന്റെ മുന്നിൽ കഴിയുന്നതും പ്രത്യക്ഷപ്പെടാത്ത താൻ,ഒരു നൂലിഴ പോലും ദേഹത്തില്ലാതെ ഒരു കള്ളന്റെ മുന്നിൽ ഇരിക്കുന്നത് രാത്രി കിടക്കുന്നത് വരെ തന്റെ സങ്കൽപത്തിൽ പോലുമില്ലാത്ത കാര്യമാണ്.
പക്ഷേ,ഇവന്റെ മുന്നിൽ ഇങ്ങിനെ ഇരിക്കുമ്പോൾ പൂറിന് താഴെ ബെഡ്ഷീറ്റ് നനഞ്ഞ് കുതിരുന്നത് അവളുടെ നിയന്ത്രണത്തിലായിരുന്നില്ല.
“എടാ… എഴുന്നേൽക്ക്… എന്നിട്ടിവിടെ വന്നിരിക്ക്…”
കിടക്കയിലേക്ക് ചൂണ്ടി യമുനയത് പറഞ്ഞപ്പോ എല്ലാം പൂർത്തിയായെന്ന് മുരളിക്ക് തോന്നി.
കോലോത്തെ തമ്പുരാട്ടിയുടെ അടുത്തിരിക്കാനാണ് തന്നെ ക്ഷണിക്കുന്നത്. കീഴാളരെ തീണ്ടാപാടകലെ നിർത്തിയ പാരമ്പര്യമേ കോലോത്തുള്ളൂ….
വഴിനടക്കുന്ന തമ്പുരാന്റെ എതിരേ വന്ന കീഴ്ജാതിക്കാരനെ വെട്ടിയരിഞ്ഞ് തെങ്ങിന് വളമാക്കിയ ചരിത്രമുള്ള തറവാടാണിത്. അവിടുത്തെ തമ്പുരാട്ടിയുടെ ഒപ്പമിരിക്കാൻ തനിക്കൊരു യോഗ്യതയുമില്ല.മാത്രവല്ല, ഇത് കൊല്ലാനാണോ, വർത്താനാണോ എന്ന് ഇത് വരെ പൂർണമായും മനസിലാക്കാനുമായിട്ടില്ല.
തനിക്ക് ഭക്ഷണമാകാൻ പോകുന്ന എലിയെ പൂച്ചക്കൊരു കളിപ്പിക്കലുണ്ട്. ചിലപ്പോ ഇതും അത് പോലെയാകാം.
ഏതായാലും മുരളി കസേരയിൽ നിന്നെഴുന്നേറ്റു. പിന്നെ പതിയെ നടന്ന് യമുനയുടെ തൊട്ട് മുന്നിലെത്തി നിലത്തേക്കിരുന്നു. കൈ നീട്ടിയാൽ അവളുടെ കാലിൽ തൊടാം..അത്രയടുത്താണവൻ ഇരിക്കുന്നത്…
“ഇതെന്താടാ നിലത്ത്… ?
ഇങ്ങോട്ട് കയറിയിരിക്കെടാ…”
“വേണ്ട തമ്പുരാട്ടീ.. അടിയനിവിടെ ഇരുന്നോളാം…”
യമുന പൊട്ടിച്ചിരിച്ച് പോയി.
polichuu sper
സൂപ്പർ സാഹിത്യം. നമിച്ചു സഹോദരാ.