രണ്ടാം യാമത്തിലെ പൂനിലാവ് 4 [സ്പൾബർ] 864

എങ്കിലും അതെങ്ങിനെയാവും എന്നറിയാഞ്ഞിട്ട് യമുനക്കെന്തോ ഒരിത്. എത്രയും പെട്ടെന്ന് ഇനി അതാണ് തനിക്കറിയേണ്ടത്… അവൻ വന്നാൽ ഇനി വേറൊന്നിനും തനിക്ക് ക്ഷമയുണ്ടാവില്ല. അവൻ തിന്നുന്നതൊന്ന് കാണണം.. അതെങ്ങിനെയെന്നറിയണം…

യമുനയുടെ രണ്ട് വിരലുകൾ പൂറ്റിൽ കയറിയിറങ്ങുന്നത് അവൾ പോലുമറിയാതെയാണ്.
പ്ലക്.. പ്ലക്.. ശബ്ദംഉയർന്ന് കേട്ടപ്പഴാണ് തന്റെ വിരലുകൾ പൂറ്റിൽ ഖനനം നടത്തുകയാണെന്ന് അവൾ അറിഞ്ഞത് തന്നെ. വേഗമവൾ പൂറ്റിൽ നിന്ന് വിരൽ വലിച്ചൂരി .
വേണ്ട,… ഇനിയത് വേണ്ട.. ഇതിന് തനിക്ക് പോലും ഇനി അവകാശമില്ല.
ഇനിയതിന് ഒരേ ഒരവകാശിയേ ഉള്ളൂ. അവന് മാത്രമേ അതിൽ തൊടാനിനി അവകാശമുള്ളൂ..

തന്നോട് പോലും ചോദിക്കാതെ,തന്റെ ഹൃദയവും, പിന്നെ തന്റെ തേനിൽ കുഴഞ്ഞ അടിവസ്ത്രവും കൊണ്ട് പോയവനാണവൻ.
തന്റൊരു ചെറു വിരലിൽ പോലും തൊടാൻ അവകാശം ഇനിയാ കള്ളന് മാത്രേ ഉള്ളൂ… അവന് മാത്രം…

പോകാൻ നേരം അവൻ തന്റെ ചെവിയിൽ പറഞ്ഞെതെന്താണ്… ?
അതോർത്തതും അവളുടെ മുഴുത്ത കന്തൊന്ന് വിറകൊണ്ടു…

മാസത്തിലൊരിക്കൽ താനെന്തായാലും വടിക്കാറുണ്ട്..
പക്ഷേ അതെന്തിന് വേണ്ടിയാണെന്ന് തനിക്കിത് വരെ അറിയില്ലായിരുന്നു.
ഇല്ലത്തെ ഒരു കീഴ് വഴക്കം എന്നതിൽ കവിഞ്ഞ് ഒരു പ്രാധാന്യവും അതിനുണ്ടായിരുന്നില്ല. മാസക്കുളി കഴിഞ്ഞ് തന്റെ പൂറ് വൃത്തിയായിക്കിടക്കുമെന്നല്ലാതെ വേറൊരു പ്രയോജനം താൻ പൂറ് വടിക്കുന്നതിന് ഉണ്ടായിട്ടില്ല.തന്റെ വിവാഹം കഴിഞ്ഞ നാളുകളിലോ, അതിന് ശേഷമോ തന്റെ തിരുമേനിയും തന്നോടവിടെ വടിക്കാൻ പറഞ്ഞിട്ടില്ല. വടിച്ചോ ഇല്ലയോ എന്നദ്ദേഹം നോക്കിയിട്ടുമില്ല.