രണ്ടാം യാമത്തിലെ പൂനിലാവ് 4 [സ്പൾബർ] 864

വിറച്ചു പോയവൾ….
ഈ വലിയ മാംസക്കഷ്ണത്തിൽ തൊട്ടാൽ ഇത്ര സുഖമോ… ?
പൂറ് കഴുകുമ്പോ എത്രയോ വട്ടം ഇതിൽ പിടിച്ച് തഴുകിയിട്ടുണ്ട്. അന്നൊന്നും ഇത് പോലൊരു സുഖം തനിക്കുണ്ടായിട്ടില്ല.

“പിന്നേയ്…”

മുരളിയുടെ സ്വരം വീണ്ടും കാതിൽ…

“ഉം… ?”

“തമ്പുരാട്ടിയുടെ… പിന്നിലെ… തുളയില്ലേ… ?
അത് കൂടിയൊന്ന്… വടിച്ചേക്ക്… എനിക്ക്… നാവിടാനുള്ളതാ… “

യമുനയുടെ കയ്യിൽ നിന്നും മൊബൈൽ വഴുതി കിടക്കയിലേക്ക് വീണു.

എന്റീശ്വരാ… എന്താണവൻ പറഞ്ഞത്..?
അവൾ വെട്ടിവിറച്ചു.
തന്റെ… പിന്നിലെ… തുള…

അവൾക്കതോർക്കാൻ പോലുമായില്ല. അവനതിൽ നാവിടാനുള്ളതാണെന്ന്… അത് കൂടിയൊന്ന് വടിച്ചേക്കാൻ..

അതൊക്കെ… ? അവിടെയൊക്കെ… ?
ശൊ… അങ്ങിനെയൊക്കെ… ?

“ഹലോ… ഹലോ…”

കിടക്കയിൽ വീണ് കിടക്കുന്ന മൊബൈലിൽ നിന്നും മുരളിയുടെ ശബ്ദം കേട്ടവൾ വേഗം ഫോണെടുത്തു.

“നേരത്തേ വരണേ…”

എന്ന് മാത്രം പറഞ്ഞ് അവൾ ഫോൺ കട്ടാക്കി.

പൂറ് മലർക്കെ തുറന്ന് വെച്ച് അവൾ മലർന്ന് കിടന്നു.
ഇന്ന് താൻ കണ്ടതും, കേട്ടതും, അറിഞ്ഞതുമായ എല്ലാ കാര്യങ്ങളും തനിക്ക് പുതുമ തന്നെയാണെന്ന് അവളറിഞ്ഞു.
എന്നാലും മനുഷ്യൻമാർ തമ്മിൽ അങ്ങിനെയൊക്കെ ചെയ്യുമോ… ?

ചെയ്യുമായിരിക്കും..തന്റെ പൂറവൻ തിന്നുമായിരിക്കും. തന്റെ പിന്നിലെ തുളയിൽ അവൻ നാവ് കയറ്റുമായിരിക്കും..

എങ്കിൽ താനും ചെയ്യും.. അവൻ ചെയ്യുന്നതിനൊക്കെ സന്തോഷത്തോടെ നിന്ന് കൊടുക്കും. എന്നിട്ട് അതെല്ലാം തിരിച്ച് അവനും ചെയ്ത് കൊടുക്കും.ഇങ്ങ് വരട്ടെ കള്ളൻ…

സുഖവും,സമാധാനവും, സന്തോഷവും നിറഞ്ഞ് തുളുമ്പുന്ന മനസും, ശരീരവുമായി യമുന കിടക്കയിൽ നിന്നും എഴുന്നേറ്റു.
ഉച്ചയൂണിന് കാലമാകുന്നതേയുള്ളൂ..
അല്ലെങ്കിലും ആർക്ക് വിശപ്പ്…?
തനിക്കിപ്പോ വിശപ്പില്ല… ഒന്നും കഴിക്കാനും തോന്നുന്നില്ല..
ഉള്ളത് ദാഹമാണ്..തന്റെ ഹൃദയം മോഷ്ടിച്ച് കടന്ന് കളഞ്ഞ കള്ളനെ കാണാനുള്ള ദാഹം മാത്രം.. അവനെ വിടണ്ടായിരുന്നു..
കാണാതിരിക്കാനാവുന്നില്ല അവനെ.. അവന്റെ സാമീപ്യമാണ്,തന്റെ സർവ്വസ്വത്തുക്കളേക്കാളും തനിക്കിപ്പോ വേണ്ടത്..
നേരം പെട്ടെന്നൊന്ന് വൈകുന്നേരമാകാൻ അവൾകൊതിച്ച് പോയി.