രണ്ടാം യാമത്തിലെ പൂനിലാവ് 4 [സ്പൾബർ] 864

“ഇല്ലെടാ… ഇത് വരെ ഇങ്ങിനെയൊന്നും ചെയ്തിട്ടില്ല… തമ്പുരാൻ എന്നെയൊന്ന് ഉമ്മ വെച്ചിട്ട് കൂടിയില്ല…”

മുരളിക്ക് അൽഭുതം തോന്നി. തമ്പുരാനൊരു ദുഷ്ടൻ തന്നെ. ഈ ചുണ്ടും നാവും ഊമ്പാതെ എന്ത് തേങ്ങയാ അയാൾ ചെയ്തിരുന്നേ..? തനിക്കാണെങ്കിൽ ഇതിൽ നിന്നും ചുണ്ടെടുക്കാൻ തോന്നുന്നില്ല. റോസാപ്പൂ ഇതളുകൾ പോലെ ചുവന്ന് തുടുത്തിരിക്കുന്ന ഈ പവിഴാധരങ്ങൾ ഒരായുഷ്കാലം മുഴുവനും ഊമ്പിയാലും കൊതിതീരില്ല.

മുരളി,തന്റെ നെഞ്ചിൽ പതുങ്ങിക്കിടക്കുന്ന യമുനയുടെ പുറത്ത് സ്നേഹപൂർവം തലോടി.

“സത്യമാടാ… അദ്ദേഹമെന്നെയൊന്ന് ഉമ്മ വെച്ചിട്ടില്ല..ഒന്ന് കെട്ടിപ്പിടിച്ചിട്ടില്ല.. നമ്മൾ സംസാരിച്ച പോലൊന്നും കുറേ നേരമിരുന്ന് സംസാരിച്ചിട്ടില്ല… ഇത് പോലെ ആ മാറിൽ പറ്റിച്ചേർന്ന് കിടന്നിട്ടില്ല… “

യമുനയുടെ വാക്കുകൾ ഇടറുന്നുണ്ടായിരുന്നു.

“പക്ഷേ,അദ്ദേഹത്തെ ഞാൻ കുറ്റം പറയില്ല… ഇങ്ങിനെയൊക്കെ ചെയ്യുമെന്ന് എനിക്കും അറിയില്ലായിരുന്നു…. എനിക്കത് ആവശ്യവുമില്ലായിരുന്നു… അദ്ദേഹം തരുന്ന സുഖം തന്നെ എനിക്ക് ധാരാളമായിരുന്നു… പക്ഷേ…..”

യമുന കുസൃതിയോടെ അവന്റെ നെഞ്ചിൽ കടിച്ചു.

“ പക്ഷേ… ഇല്ലത്ത് മോഷ്ടിക്കാൻ കയറിയൊരു കള്ളൻ എനിക്കറിയാത്ത പല സുഖങ്ങളുമുണ്ടെന്ന് എനിക്ക് അറിയിച്ച് തന്നു… ഇനിയാ കള്ളനെ ഞാൻ വിടില്ല…”

അവന്റെ ദേഹത്തേക്ക് ഒന്നൂടി കയറിക്കിടന്ന് കൊണ്ട് യമുന അവനെ ഇറുകെ പുണർന്നു.
രണ്ട് കയ്യും അവളുടെ പുറത്തൂടെ ചുറ്റി മുരളിയും അവളെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു.
ഇപ്പോൾ യമുന പൂർണമായും അവന്റെ ദേഹത്ത് കിടക്കുകയാണ്. പാന്റീസിനുള്ളിൽ ഉന്തിനിൽക്കുന്ന വീർത്ത പൂറ്റിൽ അവന്റെ കുലച്ച കുണ്ണ കുത്തി നിൽക്കുന്നത് അവളറിയുന്നുണ്ട്. പൂറ്റിൽ കുണ്ണ കയറുമ്പോൾ അനുഭവിക്കുന്നതിനേക്കാൾ സുഖമാണ് അവളിപ്പോ അനുഭവിക്കുന്നത്. ജീവിതകാലം മുഴുവൻ ഈ കിടത്തം കിടക്കാൻ കഴിഞ്ഞെങ്കിൽ എന്നാണ് അവൾ ആഗ്രഹിച്ചതും, പ്രാർത്ഥിച്ചതും.