രണ്ടാം യാമത്തിലെ പൂനിലാവ് 4 [സ്പൾബർ] 864

“ഞാനിട്ടിട്ടൊക്കെയുണ്ട്….”

ചിണുങ്ങിക്കൊണ്ടവൾ പതിയെ മന്ത്രിച്ചത് മുരളി കേട്ടില്ല.

“എന്താ തമ്പുരാട്ടീ… ?”

“ഞാൻ പാന്റീസൊക്കെ ഇട്ടിട്ടുണ്ട്…”

“എന്ത്… ?”

“നീയെന്താ ചോദിച്ചത്..?”

‘’ഓ..അതോ… അതിട്ടിട്ടില്ലല്ലോ… “

അവളുടെ ചന്തിയിലൂടെ വിരലോടിച്ച് കൊണ്ട് മുരളി പറഞ്ഞു.

“ഉണ്ടെടാ… ഞാനിട്ടിട്ടുണ്ട്… നീ ശരിക്ക് നോക്ക്…”

അവന്റെ നെഞ്ചിൽ അവൾ സ്നേഹത്തോടെ ഉമ്മ വെച്ചു.

മുരളി അവളുടെ തുള്ളിത്തുറിച്ച് നിൽക്കുന്ന ചന്തിയാകെയൊന്ന് തടവി. ഒരു നൂലിന്റത്ര കനത്തിൽ അവന്റെ വിരലിൽ തടഞ്ഞു. അതും ചന്തിയുടെ തുടക്കത്തിൽ.

വളരെ ചെറിയൊരു പാന്റിയാണ് യമുന ധരിച്ചത്. മുഴുത്ത ചന്തിയുടെ കാൽ ഭാഗം മാത്രമേ അതിൽ മറയുന്നുള്ളൂ.. ചന്തിയുടെ അടിഭാഗത്താണ് ആദ്യം മുരളി തടവി നോക്കിയത്. അതിനും ഒരു പാട് മേലെയാണ് ആ പാന്റി ഇറുകിക്കിടക്കുന്നത്.

ഇത്തരം പാന്റിയൊന്നും യമുന ഉപയോഗിക്കാറില്ല. കഴിഞ്ഞ തവണ മകൾ വന്നപ്പോൾ കൊണ്ടുവന്ന് കൊടുത്തതാണത്. അതിന്റെ വലിപ്പം കണ്ട് ഇത് വരെ അവൾ അതിട്ടിട്ടില്ല. മാത്രമല്ല, അത് വളരെ നേർത്തതാണ്. വെറുതേ അരകെട്ടിൽ പൂഴ്ന്ന് കിടക്കുമെന്നല്ലാതെ അത് കൊണ്ട് പ്രത്യേകിച്ച് ഉപകാരമൊന്നും അവൾക്കിത് വരെ തോന്നിയിട്ടില്ല.

“കണ്ടോടാ…?”

കുറുകുന്ന പോലെ യമുന ചോദിച്ചു.

“ഉം…തമ്പുരാട്ടി സാരി മാത്രേ ഉടുക്കൂ..?”

മുരളി,അവളുടെ വിരിഞ്ഞ ചന്തിയിൽ പതിയെ ഞെക്കിക്കൊണ്ടിരുന്നു. നല്ല വലിയ, വിരിഞ്ഞ ചന്തിയാണെങ്കിലും അത് തീരെ ഉടഞ്ഞിട്ടില്ലെന്ന് അവന് തോന്നി.അതെങ്ങിനാ… ?
ഇവരെ ഒന്നുമ്മ പോലും വെച്ചില്ലാത്ത തമ്പുരാനാണ് ഇവരുടെ ചന്തിയുടക്കാൻ നിൽക്കുന്നത്..
ഇത് പിടിച്ചുടച്ചാലൊന്നും ഉടയില്ല.
കട്ടിലിന്റെ വക്കിൽ ഡോഗിയിൽ നിർത്തി, ഇരുദ്വാരങ്ങളിലൂടെയും നിരന്തരം കയറ്റിയിറക്കണം.. എന്നാലേയിത് അൽപമെങ്കിലും ഉടഞ്ഞ് കിട്ടൂ..