രണ്ടാം യാമത്തിലെ പൂനിലാവ് 5 [സ്പൾബർ] [Climax] 1109

മുകളിലെ ഗസ്റ്റ് റൂമിന്റെ തുറന്നിട്ട വാതിലിന് മുന്നിൽ നിന്ന് കിതച്ച് കൊണ്ട് യമുന അകത്തേക്ക് നോക്കി.

അവിടെ…
സപ്രമഞ്ചക്കട്ടിലിൽ നിലത്തേക്ക് കാല് തൂക്കിയിട്ടിരിക്കുന്നത് ആരാണ്… ?

അവളൊന്നേ നോക്കിയുള്ളൂ..
ഒറ്റച്ചാട്ടത്തിനവൾ കട്ടിലിനടുത്തെത്തിയതും, അവനേയും കൊണ്ട് കട്ടിലിലേക്ക് മറിഞ്ഞതും ഒരുമിച്ചായിരുന്നു.
അവന്റെ മേലേകിടന്ന് യമുന അവന്റെ ചുണ്ടിൽ തന്നെ അമർത്തിക്കടിച്ചു. പിന്നെ കടിച്ച ഭാഗം വായിലേക്കെടുത്തു.

കൊതിയോടെ,ആർത്തിയോടെ,
ആക്രാന്തത്തോടെ യമുന, മുരളിയുടെ ചുണ്ടുകൾ കടിച്ച്തിന്നു. അവന് ശ്വാസം വിടാനുള്ള അവസരം പോലും അവൾ കൊടുത്തില്ല.

അവസാനം മുരളി,ബലമായി അവളെ തള്ളിമാറ്റി..

“നീ മനുഷ്യനെ കൊല്ലുമോടീ പൂറീ…?”

“കൊല്ലും… നിന്നെ ഞാൻ കൊല്ലും… എന്തിനാ വരാൻവൈകിയേ… ? എന്താ ഞാൻ ഫോൺ വിളിച്ചിട്ട് എടുക്കാഞ്ഞേ….?”

വീണ്ടുമവൾ അവന്റെ ചുണ്ടുകൾ തിന്നു.

“ഞാനെത്ര വിഷമിച്ചൂന്നറിയോ… ?”

അവന്റെ കവിളിലൂടെ നക്കിക്കൊണ്ടവൾ കുറുകി..

“വിഷമിച്ചോ എന്റെ പൊന്ന്… ?
എന്തിന്… ? ഞാൻ പറഞ്ഞില്ലേ വരുമെന്ന്… ?
പിന്നെന്തിനാ വിഷമിച്ചേ… ?”

യമുന അവന്റെ ദേഹത്ത് നിന്നും എഴുന്നേറ്റ് കിടക്കയിലിരുന്നു.
അവളുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞിട്ടുണ്ടായിരുന്നു.

“നേരംവൈകിയപ്പോ… ഞാൻ കരുതി..വരില്ലാന്ന്… ഫോൺ വിളിച്ചിട്ടും..എടുക്കാഞ്ഞപ്പോൾ…”

മുരളിയും എഴുന്നേറ്റിരുന്ന് അവളുടെ തോളിലൂടെ കയ്യിട്ടു.

“എന്റെ പൊന്നിന്റെ ഹൃദയവും കൊണ്ടല്ലേ ഞാൻ പോയേ… ?
അപ്പോപിന്നെ വരാതിരിക്കാൻ പറ്റോ എനിക്ക്… ?”