രണ്ടാം യാമത്തിലെ പൂനിലാവ് 5 [സ്പൾബർ] [Climax] 1225

തേങ്ങാ പൊതിയിൽ അവൾ പെട്ടെന്ന് തന്നെ വിദഗ്തയായി.
അവൾ തകർത്ത് പൊതിച്ചു.
മുരളിയുടെ അരക്കെട്ടിലേക്ക് മദജലം ചീറ്റിപ്പാർന്നുകൊണ്ടവൾ തകർത്ത് പൊതിച്ചു.
നെഞ്ചിൽ കിടന്ന് തുളുമ്പുന്ന മാതളക്കനികളെ രണ്ട് കയ്യും നീട്ടി മുരളി ഉടച്ചു പിഴിഞ്ഞു.

“ഹൂ…ന്റെ കുട്ടാ… ഇതൊക്കെയെന്താ മോനേ… ഇങ്ങിനെയൊക്കെ സുഖമുണ്ടോടാപൊന്നേ… ഹൗഫ്.. ഫ്..”

ചിണുങ്ങിക്കുറുകിയും, ചീറിപ്പൊളിച്ചും,
ആർത്തലറിയും യമുന, കുണ്ണപൂറ്റിലിട്ട് പിഴിഞ്ഞ് പൊതിച്ചു.

“എന്റെ തമ്പുരാട്ടിപ്പെണ്ണേ….”

കൊഞ്ചിക്കൊണ്ട് മുരളി വിളിച്ചു.

“എന്തോ… ?”

“എന്താഎന്റെ മോൾക്ക് പണി… ?”

“ഞാനേയ്… ഞാനേയ്… ”

എന്താണ് പറയേണ്ടതെന്നറിയാതെ യമുന നിർത്താതെ പൊതിച്ചു.

“നമുക്ക് തമ്പുരാനോട് പകരം ചോദിക്കണ്ടേ..?
നമുക്ക് പ്രതികാരം ചെയ്യണ്ടേ… ?”:

ഇപ്പോ യമുനയുടെ ഉള്ളിലെന്തന്നറിയാൻ വേണ്ടി മുരളി ചോദിച്ചു.

പെട്ടെന്നവൾ പൊതിക്കൽ നിർത്തി. കാമത്തിൽ ചുവന്ന മുഖം ഇരുണ്ടു.

“വേണം… നീയെന്റെ കൂടെയുണ്ടെങ്കിൽ, ഞാനയാളോട് പകരം ചോദിക്കും… അയാളോട് പ്രതികാരം ചെയ്യും…
പോണോ… ?
ഇപ്പപ്പോണോ… ?
നീയെന്നെ അവന്റെ മുന്നിലിട്ട് ചെയ്യണം.. പോവാടാ കുട്ടാ നമുക്ക്… ?”

അവളുടെ സ്വരത്തിൽ പഴയ വീറും വാശിയുമില്ലെന്ന് മുരളിക്ക് മനസിലായി.

“വേണ്ടെടീ… അയാളവിടെ ഉറങ്ങിക്കോട്ടെ… ഇത് വരെ എന്റെ തമ്പുരാട്ടിക്ക് കിട്ടാത്ത എല്ലാ സുഖങ്ങളും ഞാൻ തരാം… അത് പോരേ എന്റെ പൊന്നിന്… ?”

അടിയിൽ നിന്ന് മുകളിലേക്ക് തള്ളിക്കൊണ്ട് മുരളി ചോദിച്ചു.

അതോടെ യമുന വീണ്ടും പൊതിക്കാൻ തുടങ്ങി.