രണ്ടാം യാമത്തിലെ പൂനിലാവ് 5 [സ്പൾബർ] [Climax] 749

മുരളി അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് തന്നെ നോക്കിയിരുന്നു. പിന്നെ രണ്ടാളുടെടേയും ഇടയിലിരിക്കുന്ന പെട്ടി നീക്കിവെച്ച്, അവളെ വലിച്ച് മാറിലേക്കിട്ടു. അവന്റെ മാറിൽ പതുങ്ങിക്കൊണ്ട് അവൾ തലയുയർത്തി നോക്കി.

“ യമുനത്തമ്പുരാട്ടീ… ഈ പണ്ടങ്ങൾ മോഷ്ടിക്കാൻ തന്നെയാണ് ഞാനിവിടെ കയറിയത്… പക്ഷേ… ഇനിയെനിക്കിത് വേണ്ട… ഇനിയെനിക്ക് ഒന്നും വേണ്ട… എല്ലാറ്റിലും വലിയ,ഏറ്റവും വിലകൂടിയ എന്റെ തമ്പുരാട്ടിയല്ലേ എന്റെ കയ്യിൽ… എനിക്കിത് മതി… എനിക്കീ
തമ്പുരാട്ടിപ്പെണ്ണിനെ മാത്രം മതി…”

അൽഭുതത്തോടെ യമുന അവന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി.പിന്നെ അവന്റെ ചുണ്ടുകൾ കടിച്ചീമ്പി.
അവന്റെ വാക്കുകൾ അവളുടെ ഹൃദയത്തിലാണ് പതിച്ചത്. ഈ അമൂല്യമായ നിധിയേക്കാളും തനിക്കാണവൻ വില കൽപിച്ചത്. എങ്കിലും വെറും കയ്യോടെ താനിവനെ പറഞ്ഞ് വിടില്ല…

അവന്റെ മുഖമാകെ അവൾ നക്കിത്തിന്നു. പിന്നെ കിടക്ക വിട്ട് എഴുന്നേറ്റു .

“കണ്ണാ… ഞാനിപ്പ വരാട്ടോ…”

അവൾ ബാത്ത്റൂമിന് നേരെ നടന്നു.

“തമ്പുരാട്ടിയൊന്ന് നിന്നേ…. എവിടെപ്പോകുന്നു…, ?”

അവൾ തല ചെരിച്ച് അവനെ നോക്കി.

“അത്…കുട്ടാ… ഞാൻ…”

മൂത്രമൊഴിക്കാനാണെന്ന് പറയാൻ അവൾക്കൊരു മടി…

“മൂത്രമൊഴിക്കാനല്ലേ..?
അതിന് ഒറ്റക്ക് പോയാലെങ്ങിനാ..?
പിന്നെ എനിക്കൊഴിക്കണ്ടേ…?”

നടുക്കത്തോടെ അവളവനെ നോക്കി. മൂത്രമൊഴിക്കാൻ ഒരുമിച്ച് പോവാനോ..?

മുരളി അവൾക്കടുത്തേക്ക് നടന്നെത്തി അവളുടെ കയ്യിൽ പിടിച്ചു.

“വാടീ തമ്പുരാട്ടീ… നമ്മളൊരുമിച്ചാ മൂത്രമൊഴിക്കുന്നേ…”

അതും പറഞ്ഞവൻ അവളേയും കൊണ്ട് ബാത്ത്റൂമിന്റെ വാതിൽ തുറന്ന് അകത്തേക്ക് കയറി.