രണ്ടാം യാമത്തിലെ പൂനിലാവ് 5 [സ്പൾബർ] [Climax] 744

“ പിന്നേയ്… കണ്ണാ… “

മുലച്ചാലിൽ അവന്റെ ചുണ്ടമർന്ന സുഖത്തിൽ അവൾ വിളിച്ചു.

“ഉം… ?”

“പിന്നേയ്… നേരത്തേ പറഞ്ഞില്ലേ…? അത്… നേരാ… ?”

കുനിഞ്ഞ് അവന്റെ തലയിൽ ചുംബിച്ചുകൊണ്ടവൾ കൊഞ്ചിച്ചോദിച്ചു.

“എന്ത്…?”

അതെന്താണെന്ന് മുരളിക്ക് മനസിലായില്ല.

“നിനക്കറിയാം… പറയെടാ… “

“ഇല്ലെന്നേ…. നേരത്തേ എന്താ പറഞ്ഞേ… ?”

“അത്….പിന്നേ…”

“അയ്യേ… എന്റെ തമ്പുരാട്ടിക്ക് നാണമോ… ?
അങ്ങോട്ട് പറയെടീ…”

ബ്ലൗസിന് പുറത്തേക്ക് തുറിച്ച് നിൽക്കുന്ന മുലക്കാമ്പുകൾ മുരളി പതിയെ കടിച്ചു.

“അത്… ഇല്ലത്തെ… തമ്പുരാട്ടിയെ… കല്യാണം…”

പുളഞ്ഞ് കുത്തി, സുഖിച്ച് മറിഞ്ഞ് കൊണ്ടാണ് യമുനയുടെ ചോദ്യം.

അവൻ അൽഭുതത്തോടെ യമുനയുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി. അവനൊരു തമാശ പറഞ്ഞതാണ്. അതിവൾ കാര്യമാക്കിയോ.?

“എടീ പൊട്ടീ… ഞാനൊരു തമാശ പറഞ്ഞതല്ലേടീ പൂറീ…”

യമുനയുടെ മുഖം മങ്ങി. അവളെന്തൊക്കെയോ പ്രതീക്ഷിച്ചിരുന്നു. അത് മുരളിക്കും മനസിലായി.

മുരളി തിരിഞ്ഞ് കിടക്കയിൽ നിന്നും ഒരു കവറെടുത്ത് യമുനയുടെ കയ്യിൽ കൊടുത്തു.
അവളമ്പരന്ന് മുരളിയെ നോക്കി.

“ഇതെന്റെ തമ്പുരാട്ടിക്കുള്ള എന്റെ ആദ്യത്തെ സമ്മാനം…”

പിടക്കുന്ന അവളുടെ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കി മുരളി പറഞ്ഞു.

എന്താണ് പറയേണ്ടതെന്ന് യമുനക്ക് അറിയില്ലായിരുന്നു. അവളിതൊട്ടും പ്രതീക്ഷിച്ചതല്ല. ഒരു സമ്മാനം അവൾക്കിത് വരെ കിട്ടിയിട്ടുമില്ല. അതവൾ മാറോടടുക്കിപ്പിടിച്ചു. അതിലെന്താണെന്ന് പോലും അവൾക്കറിയണ്ടായിരുന്നു. അതെന്തായാലും തന്റെ ഹൃദയത്തിലായിരിക്കും അതിന്റെ സ്ഥാനം..
അവളുടെ മനസ് നിറഞ്ഞിരുന്നു.