രണ്ടാംഭാവം [John wick] 162

എത്ര നാൾ ഞാൻ നിന്റെ പിറകെ നടന്നു എന്നറിയാമോ… എന്നിട്ട് നീ സെറ്റ് ആയതോ.. എന്റെ കൂട്ടുകാരനും… എന്നിട്ട് ദേ ഇപ്പൊ കല്യാണം വരെ എത്തി നിൽക്കുന്നു അല്ലേ… നീയെന്താ രാവിലെ ഞാൻ വിളിച്ചപ്പോ വിചാരിച്ചത്… നിന്നെയും കൂട്ടി നീ പറയുന്നിടത്തൊക്കെ പോകാം എന്നോ…. ഒരിക്കലും അല്ല മോളെ…. നല്ല പ്ലാൻ ചെയ്തിട്ട് തന്നെയാ നിന്നെ ഞാൻ ഇവിടെ എത്തിച്ചത്… അവനോട് ഞാൻ പറഞ്ഞു കഴിഞ്ഞു നമ്മൾ വരാൻ ലേറ്റ് ആകും എന്ന്…

അപ്പോ അത്രയും സമയം നമുക്കുണ്ട്….എന്തായാലും നീയെന്നെ കെട്ടില്ല.. അപ്പോ ഞാൻ കഴിച്ചതിന്റെ ബാക്കി എന്റെ പുന്നാര കൂട്ടുകാരൻ കഴിച്ചാൽ മതിയെടി…ഇന്ന് നിന്നെ എനിക്ക് വേണം…”

“നീ ഇപ്പൊ ഇതിന് സമ്മതിച്ചാൽ നമ്മൾ അല്ലാതെ ഈ കാര്യം മറ്റൊരാൾ അറിയില്ല… ആൽബിയും….. ഞാൻ നിന്റെ മുന്നിൽ പോലും വരില്ല… നമ്മൾ കാണത്തെയില്ല… ഞാനും നീയും ഇതൊക്കെ മറക്കും…അതല്ലേ നിനക്ക് നല്ലത്…?”

“വേണ്ടെടാ…. എന്നെ നീ ഒന്നും ചെയ്യല്ലേ… ചെയ്‌താൽ ഞാൻ എങ്ങനെ അവന്റെ കൂടെ ജീവിക്കും… നിനക്ക് അറിയില്ലേ അവനെ.. വെറും പാവമാ അവൻ ……. നിന്നെ അത്രക്ക് വിശ്വാസം ആയോണ്ടാല്ലേ ഞാൻ നിന്റെ കൂടെ വന്നത്…..കാലു പിടിക്കാം ഞാൻ…”

“നിന്നോട് നേരെ പറഞ്ഞാൽ കേൾക്കില്ല അല്ലേടി…. ” അവന്റെ കൈ അവളുടെ ചെവിക്കല്ല് നോക്കി ആഞ്ഞു പതിച്ചു… ഒരു നിമിഷം കൊണ്ട് അവളുടെ ബോധം മറയുന്ന പോലെ തോന്നി…. അവൾ നിലത്തേക്കിരുന്നു…

പകുതി ബോധത്തിൽ അവൾക്ക് മനസിലായി അവളുടെ ഓരോ തുണിയും ശരീരം വിട്ടകലുന്നത്.. എതിർക്കണം എന്നുണ്ട്.. പക്ഷെ കണ്ണ് പോലും നേരെ തുറക്കാൻ പറ്റുന്നില്ല….

ആരും തൊടാത്ത തന്റെ മുലകൾ ആ നീചന്റെ കയ്യിൽ കിടന്നു ഞെരിപിരി കൊള്ളുന്നത് അവൾ വേദനയാലേ അറിഞ്ഞു.. അവന്റെ നഖക്ഷതങ്ങൾ അവളിൽ കരച്ചിലിന്റെ മാറ്റൊലികൾ ഉണ്ടാക്കി.. വായിൽ വെച്ച് അവൻ പല്ല് കൊണ്ട് തന്റെ ഞെട്ടിനെ കടിച്ചു വലിക്കുന്നത് അവൾ അറിഞ്ഞു… ആ സമയം കൊണ്ട് തന്നെ തന്റെ ദേഹത്തെ അവസാനത്തെ തുണി കഷണവും അവൻ എടുത്തെറിഞ്ഞു…..

അവൻ തന്റെ കാലുകൾ പിടിച്ചകത്താൻ നോക്കുന്നത് അവൾ അറിഞ്ഞു കൊണ്ട് ബലം പിടിച്ച് അടുപ്പിച്ചു വയ്ക്കാൻ നോക്കി… പക്ഷേ പറ്റുന്നില്ല…

അവന്റെ ആ വൃത്തികെട്ട ചിരി അവൾ അപ്പോഴും കേൾക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു…. ഇതൊക്കെ ഒരു സ്വപ്നമായിരിക്കണേ എന്ന് പ്രാർത്ഥിച്ചു കൊണ്ട് അവൾ എഴുന്നേൽക്കാൻ നോക്കി…