രണ്ടാനമ്മയുടെ പൊന്നുമോൻ [മുല്ല] 638

അമ്മ:പാവം വേണ്ടായിരുന്നു..പിന്നെ ഇവിടെത്തെ കാര്യം.അമ്മ ദിർകമായി ഒന്നുശോസം എടുത്തു.
ശെരിയ അവളെയെങ്കിലും നല്ലനിലയിൽ എത്തിക്കണം.

ഞങ്ങൾക്ക് ഇറങ്ങാനുള്ളസ്റ്റോപ്പ്‌ എത്തി. ഞങ്ങൾ ഇറങ്ങി ഇനിയോരുപാട് നടക്കണം നാനും അമ്മയും നടന്നു. അമ്മ:ടാ മഴക്കുള്ളകൊളുണ്ട് പെയ്താൽ ഞാനഞ്ഞു കൊളമായി പോകും പോരാത്തതിന് സാധനങ്ങളും

ഞാൻ:അമ്മേ അതിനിപ്പോൾ ഞാനെന്തു ചെയ്യാനാ. അമ്മ പറയുമ്പോൾ മഴപെയ്പ്പിക്കാനും, നിർത്താനും ഞാൻ വരുണദേവനല്ല. 🤣

ഇളിക്കല്ലേ.. വീട്ടിൽനിന്നും ഇറങ്ങുമ്പോൾ കുടയെടുക്കാൻ പറഞ്ഞോ.
ഞാൻ:ഓ അതാണോ അമ്മയെടുത്തില്ലേ.

അമ്മ:എനിക്ക് ഉണ്ട് അതുകണ്ടു മോൻ സുഗിക്കണ്ട..

ഞാൻ:അതൊന്നും പറയാൻ കഴിയില്ല.. ഇനിയിപ്പോ എനിക്കെന്റെ അമ്മയല്ലേ എല്ലാം..
അമ്മ:ഓ കേട്ടില്ല എന്താണ് മോന്റെ ഉദ്ദേശം.ശോ തുടങ്ങി ഇതൊന്നുപിടിച്ചേ കോടയെടുക്കട്ടെ. ഞാൻ അമ്മയുടെ കൈയിലെ സാധനങ്ങൾ പിടിച്ചു. അമ്മബാഗിൽ നിന്നും കുടയെടുത്തു തുറന്നു സഞ്ചിവാങ്ങിനടന്നു. അത്രവലിയ മഴയല്ല ഞാൻ ആ ചാറ്റൽ മഴയുംകൊണ്ട് നടന്നു

ടാ വന്നേ കുടയെന്റേനേരേ കൊണ്ടുവന്നു ഞാൻ അതിലേക്ക് കേറി.മഴയുടെ ശക്തി കുടി. കേറിനില്ക്കാൻ പറ്റിയഒരിടവും ഇല്ല ഞാനഞ്ഞു കുളിച്ചു വീട്ടിൽ എത്തി. സാധനങ്ങൾ ഉമ്മറത്തു വച്ചിട്ട്.

ഞാൻ വാതിൽ തുറന്നു അകത്തുകേറി ഒരു മുണ്ടും തോർത്തും എടുത്തു ലൈറ്റ് ഇട്ടിട്ട് അടുക്കള വാതിൽ തുറന്നു. അമ്മേ..

കിടന്നു കറല്ലേ ദാ വരുന്നു അമ്മ സാരിയുരി കൈയിൽ പിടിച്ചു അങ്ങോട്ടേക്ക് വന്നു.. ആ കാഴ്ച ഹോ.. (തുടരും)
ഇനി ഇത് തുടരണോ അഭിപ്രായം പ്ലീസ്..