രതിപുഷ്പ കന്യകൾ 6 [സ്പൾബർ] 663

രജനി, ഗോപികയുടെ മുറിയിലേക്ക് ചെന്നു. അവൾ കണ്ണും തുറന്ന് കിടക്കുകയാണ്.

“ എല്ലാം ഞാൻ കേട്ടു… നീ എന്നെയും അമ്മയേയും പറയിക്കോടീ… ?
അവളുടെയൊര്പാടം നനക്കല്… നീ പാടത്തേക്കിറങ്ങിയാ ഞാനും വരണ്ടേടീ പൂറീ..?
എനിക്കതിന് സൗകര്യമില്ല..”

രജനി വന്ന് കയറിയതേ ഗോപിക ചൂടായി.
രജനി ചിരിയോടെ ബെഡിലേക്കിരുന്നു.

“നീ വരണ്ടെടീ പൂറീ..ഞാനൊറ്റക്ക് പൊയ്ക്കോളാം… നാണമില്ലല്ലോ നിനക്ക്..?
ആ പാവം പാടത്ത് കിടന്ന് അദ്ധ്വാനിക്കുകയാ… ഒന്ന് സഹായിക്കാൻ ഇത് വരെ തോന്നിയില്ലല്ലോ നിനക്ക്… ?
ഞാനിനിയും പോകും…”

“നീ പൊയ്ക്കോ… ബാക്കിയുള്ളവരെ ബുദ്ധിമുട്ടിക്കാതിരുന്നാ മതി.. “

“ഞാനാരേയും ബുദ്ധിമുട്ടിക്കാനില്ല..
രാജകുമാരിയൊന്നെഴുന്നേറ്റേ… നേരം പത്ത് മണിയായി… വല്ലതും ഞണ്ണണ്ടേ…?’”

“പിന്നെ വേണ്ടേ… ?
വിശന്നിട്ട് വയ്യ…”

ഗോപിക ചാടിയെണീറ്റ് പുറത്തേക്ക് നടന്നു.
രജനിയവളെ പിടിച്ച് നിർത്തി.

“പോയി വായും മുഖവുമൊക്കെ കഴുകിയിട്ട് വാടീ… ഒരു വൃത്തിയുമില്ലാത്തൊരു ശവം…”

“പിന്നേ… നിന്റെ വൃത്തി ഞാൻ രാത്രി കണ്ടതാ… രാത്രി മുഴുവൻ എന്റെ കൂതിലല്ലാരുന്നോടീ പൂറീ നിന്റെ നാവ്… അവളാ എന്നെ വൃത്തി പഠിപ്പിക്കാൻ വരുന്നേ… ഹും…”

ഗോപിക ചന്തികൾ തെന്നിച്ചു കൊണ്ട് ബാത്ത്റൂമിലേക്ക് കയറി.

രജനി ചിരിച്ചു കൊണ്ട് മുറിക്ക് പുറത്തിറങ്ങി.
അവിടെ ടേബിളിലതാ പുതുമണവാളൻ ഇരുന്ന് വെട്ടിവിഴുങ്ങുന്നു. തൂവെള്ള ഷർട്ടും മുണ്ടും.. ഇപ്പോ ഒരു
നാൽപത്കാരനെപ്പോലെയുണ്ട്. മുടിയൊക്കെ വൃത്തിക്ക് ചീകിവെച്ചിട്ടുണ്ട്.
അച്ചൻ എന്നും ഷേവ് ചെയ്യും എന്ന് തോന്നുന്നു. കട്ടിമീശ ഭംഗിയായി വെട്ടി നിർത്തും. ഈ പ്രായത്തിലും ചുള്ളൻ തന്നെ.