രതിപുഷ്പ കന്യകൾ 7 [സ്പൾബർ] 322

“അതൊക്കെയിനി പിന്നെ … വേഗം കയറാൻ നോക്ക്…”

ശിവരാമൻ പടവിൽ നിന്നും എഴുന്നേറ്റ് മുകളിലേക്ക് കയറി.

അയാൾക്കും നല്ല ആഗ്രമുണ്ട്, അവരുടെ വായിലേക്കൊഴിക്കാൻ. പക്ഷേ മൂത്രം വരണ്ടേ… ?
എന്നാലും സാരമില്ല. അതെല്ലാം അവർക്ക് ഇഷ്ടമാണെന്ന അറിവ് തന്നെ സന്തോഷം നൽകുന്ന കാര്യമാണ്. വരട്ടെ… എല്ലാം നടത്തണം..എല്ലാറ്റിനും അവർ തയ്യാറാണ്.തന്റെ മഹാഭാഗ്യത്തിൽ അയാൾക്കുണ്ടായ സന്തോഷം പറഞ്ഞറിയിക്കാനാവില്ല.

രണ്ട് കഴപ്പികളും ഡ്രസൊക്കെ മാറ്റി കയറി വന്നു.
കുളപ്പടവിൽ പടർന്ന് പന്തലിച്ച് നിൽക്കുന്ന ഒങ്ങ് മരത്തിന്റെ തണലിൽ മൂന്ന് പേരും ഇരുന്നു. ഉച്ചവെയിൽ കത്തി നിൽക്കുന്നുണ്ടെങ്കിലും ഇവിടെ നല്ല തണുപ്പാണ്.

“അച്ചാ… എവിടേക്കാ നമ്മൾ പോവുക..?
പോകാനൊരു കാരണവും കണ്ടെത്തണ്ടേ… ?
രണ്ട് വീട്ട്കാർക്കും സംശയമില്ലാത്തൊരു കാരണം കണ്ടെത്തണം… പിന്നെ ഞങ്ങളുടെ കെട്ട്യോൻമാരെ പറഞ്ഞ് സമ്മതിപ്പിക്കുകയും വേണം…”

രജനി അടുത്ത പ്രശ്നം അവതരിപ്പിച്ചു.

“അങ്ങിനെ പെട്ടെന്ന് ചാടിക്കേറിയൊന്നും നടക്കില്ല മോളേ..നമുക്ക് ആലോചിക്കാം… എന്തായാലും ഒരാഴ്ചക്കകം നമുക്ക് പോണം… വഴിയൊക്കെ നമുക്ക് കാണാന്നേ…”

ശിവരാമൻ ആത്മവിശ്വാസത്തോടെ പറഞ്ഞു.

“അച്ചാ നമുക്ക് മൂന്നാറ് പോയാലോ..?”

ഗോപിക അവളുടെ അഭിപ്രായം പറഞ്ഞു.

“ഉം… അതും നമുക്ക് ആലോചിക്കാം…
ഇനിയെന്റെ പൊന്നു മക്കള് ചെല്ല്… അമ്മ എഴുന്നേൽക്കാറായിക്കാണും…”

രണ്ടാളും ചന്തി പൊക്കി എണീറ്റു.

“പിന്നെ, മോനേ ശിവരാമാ… ഇവൾക്ക് വാങ്ങിക്കൊടുത്തത് പോലെ ഒരരഞ്ഞാണം എനിക്ക് വാങ്ങിത്തന്നില്ലേൽ… ഉറപ്പായും ഞാനമ്മയോട് പറയും… ഓർമ്മയിരിക്കട്ടെ…”