Ravi’s Rescue Mission 8 [Squad] [Climax] 94

കുറച്ചു കഴിഞ്ഞതും ആ പോലീസുകാരി തിരിച്ചു വന്നു, എനിക്ക് വേണ്ടിയുള്ള ഡ്രസ്സ് ആയിട്ടാണ് വന്നതെന്ന് കരുതിയ എനിക്ക് തെറ്റി അവൾ വെറും കയ്യോടെ ആണ് വന്നിരിക്കുന്നത്. ഇനി ഞാൻ എന്ത് ചെയ്യും പിറന്നപടി ഹോട്ടലിനു പോകാൻ പറ്റില്ലാലോ.

എന്റെ അവസ്ഥ മനസ്സിലാക്കി ചുറ്റും പരുതിയ ആ പോലീസുകാരി അവസാനം അവൾ ഇട്ടിരുന്ന സ്വെറ്റർ ഊരി  എനിക്ക് തന്നു. അതിട്ടപ്പോൾ അതൊകൊണ്ടെനിക്ക് ഒന്നുമാകില്ല എന്ന് മനസ്സിലായി. കാരണം ആരവരെ എത്തുന്ന ആ സ്വെറ്റർ എന്റെ പൂറും കുണ്ടിയും മറക്കുന്നിലായിരുന്നു.

പക്ഷെ ഒന്നുമില്ലാത്തതിനും ഭേദമായിരുന്നു. സ്വെറ്ററിന്റെ മുന്നിൽ പിടിച്ചു വലിച്ചുപിടിച്ചാൽ വേണമെങ്കിൽ പൂറു മറക്കാം. ഞാൻ അങ്ങനെ പിടിച്ചു ആ പോലീസുകാരിയുടെ പുറകിൽ ഫയർ എക്സിറ്റിലൂടെ ആരുടെയും കണ്ണിൽ പെടാതെ പുറത്തുകിടന്നു. സമയം അർദ്ധരാത്രി ഇനി എങ്ങനെ വീട്ടിലോട്ടു പോകും എന്നുകരുതി ഞങ്ങൾ രണ്ടാളും വഴിയരികിൽ നിൽക്കുമ്പോഴായിരുന്നു ഒരു ഓട്ടോക്കാരൻ മീറ്ററിലും അധികം തരുവാണെങ്കിൽ വീട്ടിൽ എത്തിക്കാം എന്ന് പറഞ്ഞു വന്നത്.

ഓട്ടോയിൽ കയറി യാത്ര തുടങ്ങിയപ്പോൾ ആ രാത്രിയുടെ തണുത്ത കാറ്റു തുറന്നിരിക്കുന്ന എന്റെ പൂറിലേക്ക് തഴുകിയപ്പോൾ ഞാൻ തന്നെ സൃഷ്‌ടിച്ച എന്റെ മായാലോകത്ത്  രവിയേട്ടനുമായുള്ള ഒരു ജീവിതം സ്വപ്നം കാണുവായിരുന്നു. ഇനിയെങ്കിലും എന്റെ സ്വപ്‌നങ്ങൾ പോലുള്ള ഒരു ജീവിതം എനിക്ക് തരണമേ എന്ന് പ്രാര്‍ത്ഥിക്കുമ്പോഴും തുറന്നിരിക്കുന്ന എന്റെ പൂറിലേക്ക് നോക്കിയാണ് ഓട്ടോഡ്രൈവർ വണ്ടിയോടിക്കുന്നതെന്ന സത്യം മനസ്സിലാക്കാൻ സമയമെടുത്തു

കുറെ നേരം വണ്ടിയോടി ഒരു വീടിന്റെ  മുന്നിൽ എത്തി നിന്നു  ആരുടെ വീടാണെന്ന് എനിക്ക് മനസിലായില്ല എന്നാൽ വീട്ടുമുറ്റത്തു നിൽക്കുന്ന എന്റെ രവിയേട്ടൻ കണ്ടതും പരിസരബോധം ഒക്കെ മറന്നു രവിയേട്ടന്റെ ആലിംഗനത്തിനു  വേണ്ടി ഓടി ച്ചതെന്നു. സന്തോഷത്തിന്റെ നെറുകയിൽ എത്തിയ ഞാൻ രവിയേട്ടന്റെ ദേഹത്തേക്ക് ചാടികയറുകയായിരുന്നു. കണ്ണീരുകൊണ്ടു എനിക്ക് വേറെന്നും കാണാൻ പറ്റുന്നില്ലായിരുന്നു. എന്റെ ജീവിതത്തിലെ ഒരു കറുത്ത അധ്യായം കഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു. ഇനി മറ്റൊന്ന് അതെന്റെ രവിയേട്ടന്റെ കൂടെ ജീവിച്ചു തീർക്കണം.

സന്തോഷംകൊണ്ട് രവിയേട്ടൻ എന്നെ കെട്ടിപിടിച്ചു ആകാശത്തേക്കുയർത്തി അരക്കു കീഴോട്ട് ഒന്നുമില്ലാതിരുന്ന എന്റെ ചന്തിയും പൂറും അവിടെ ഉണ്ടായിരുന്ന എല്ലാവര്ക്കും നല്ല വെക്തമായി തന്നെ കാണാൻ പറ്റിയെന്നെന്നറിയാം എന്നാലും ജയിൽമോചിതനായ ഒരു വെക്തിക്കതിനും പ്രാധാന്യം എന്നെ താങ്ങിപിടിച്ചിരിക്കുന്ന ആ കയ്യുകളാണ് രവിയേട്ടന്റെ കയ്യുകൾ. ആരൊക്കെ എന്റെ ചന്തിയും പൂറും കാണുന്നുണ്ടെന്നു നോക്കാതെ ഞാൻ രവിയേട്ടൻ മുറുകെ പിടിച്ചിരുന്നു ഇനി ഈ കയ്യുകളിൽ നിന്നും ആരും എന്നെ ആടർത്തി മാറ്റരുതേ എന്ന് പ്രാര്‍ത്ഥിച്ചുകൊണ്ടു.