റെബേക്ക മാത്തന്റെ ഗർഭം [ജുമൈലത്] 214

“നിക്ക് കണ്ണാ. എങ്ങട്ടാ ഈ ഓടുന്നേ”?

രേണു കാലു കുത്തി ഉയർന്നു ചന്ദനം നെറ്റിയിൽ തൊട്ട് തന്നു. ഞാൻ ഒരു തുളസിക്കതിര് പറിച്ച് രേണുവിന്റെ മുടിക്കുള്ളിൽ തിരുകി.

ഒരു ഒന്നൊന്നര മണിക്കൂറിനുള്ളിൽ ഞങ്ങൾ തിരിച്ച് വീട്ടിലെത്തി.

“റവ ഉപ്പുമാവു മതി രേണു. പെട്ടെന്ന് ഒരു സദ്യ ഉണ്ടാക്കാം. അധികം വിഭവങ്ങളൊന്നും വേണ്ട”

ഉപ്പുമാവും ചായയും കഴിച്ചു കഴിഞ്ഞ് സദ്യക്കുള്ള ഒരുക്കങ്ങൾ തുടങ്ങി. മട്ട അരി ഒരു പിടി രേണു അടുപ്പത്തു വെച്ചു. കയ്യിൽ കിട്ടിയതെല്ലാം എടുത്ത് ഞാൻ അവിയലിന് അരിഞ്ഞു.

“ഇതിനി ഇപ്പൊ ഉണ്ടാക്കിയാ വലിയ രുചിയൊന്നുണ്ടാവൂല. പുലർച്ചെ ഉണ്ടാക്കിയാ മതിയേന്നു”

“നീ കേക്ക് തിന്നാൻ നിന്നിട്ടല്ലേ”?

അടുപ്പിന്റെ ചൂടിൽ വിയർത്തു ഒലിച്ച് നിന്ന് ചോറ് വാർക്കുകയാണ് രേണു. ചെറുതായി വിയർപ്പു പൊടിഞ്ഞു ചുണ്ടിന്റെ മേലെ മീശ പോലെ നിൽക്കുന്നുണ്ട്. ഞാൻ പിന്നിൽ നിന്നും കെട്ടിപിടിച്ചു കഴുത്തിൽ ചുംബിച്ചു. മുഖം തിരിച്ചുപിടിച്ച് മേൽ ചുണ്ടിന് മുകളിലെ വിയർപ്പ് നാവ് നീട്ടി നക്കിയെടുത്തു.

“അതെ, പിറന്നാള് ദിവസം ഇതൊന്നും പാടില്ലെന്നാ”

“ഞാൻ വെറുതെ ഇങ്ങനെ കെട്ടിപിടിച്ച് നിക്കുന്നെ ഉള്ളൂ രേണു”

“നിന്റെ നിക്കുന്ന സാധനാണ് കണ്ണാ എന്റെ പുറത്തു കുത്തുന്നേ”

“അത് രേണൂനോടുള്ള ബഹുമാനം കൊണ്ട് എണീച്ചതാ. കാര്യാക്കണ്ട”

എന്തായാലും അവിയലുണ്ടാക്കി. മത്തങ്ങ വാങ്ങാൻ മറന്നു. അതു കൊണ്ട് പൊണ്ണൻ കായ കൊണ്ട് എലിശ്ശേരിയുണ്ടാക്കി. ക്യാബേജ് തോരൻ വെച്ചു. പപ്പടം കാച്ചി. സാമ്പാർ ഉണ്ടാക്കി. ഓലനും. മാങ്ങാ അച്ചാർ ഉണ്ട്. കുറച്ച് ചെറുപയർ പായസവും കൂടെ ഉണ്ടാക്കി.